مسائل زیست‌محیطی، بخصوص "تغییرات آب و هوایی"، به دلیل افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در چند دهه اخیر، مسأله‌ای جهانی شده است. انتشار CO2 مهمترین عامل در افزایش گازهای گلخانه‌ای می‌باشد. سرانه انتشار CO2 در ایران از سال 1346 تا 1386، یازده برابر شده است و از CO2 سرانه در فرانسه، ترکیه، عربستان و بسیاری از کشورها بالاتر است.
در این مقاله، با استفاده از روش تجزیه عوامل انتشار CO2، به بررسی عوامل مؤثر بر انتشار CO2، اثر تولیدی، ساختاری، شدت انرژی و ترکیب سوخت و اثر باقیمانده پرداخته شده است.
محاسبات تحقیق نشان می‌‌دهد که طی 25 سال گذشته، اثر تولیدی و اثر شدت انرژی، مهمترین عوامل انتشار CO2 در ایران بوده، به طوری که بیش از 68 درصد انتشار CO2 ناشی از این دو اثر بوده و البته نتایج به تفکیک دوره‌های زمانی مختلف، متفاوت است. سهم اثر ترکیب سوخت در انتشار CO2 در ایران ناچیز و به این معنی است که ترکیب سوخت مصرفی در جهتی نبوده است که از انتشار CO2 جلوگیری نماید.
با توجه به نتایج حاصل از مدل، می‌توان با بهبود بهره‌وری انرژی (کاهش شدت انرژی) در صنایع ایران و بهبود ترکیب سوخت و اصلاح ساختار صنایع، بدون کاستن از تولید صنعتی، به کاهش انتشار CO2 دسترسی پیدا نمود و به عبارت دیگر، می‌توان بدون کاهش رشد صنعتی، انتشار CO2 را کاهش داد.