دوره 24، شماره 4 - ( 1403 )                   جلد 24 شماره 4 صفحات 130-105 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mahmoudzadeh A, Rajabizadeh K, Einian M. Excess Sensitivity and Financial Development in the Iranian Households. QJER 2024; 24 (4) :105-130
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-71898-fa.html
محمودزاده امینه، رجبی زاده کامیاب، عینیان مجید. حساسیت اضافی و توسعه مالی: مطالعه موردی خانوارها در ایران. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). 1403; 24 (4) :105-130

URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-71898-fa.html


1- استادیار دانشکدۀ مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران ، mahmoodzadeh@sharif.edu
2- کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
3- پژوهشگر پسادکتری، دپارتمان فایننس، دانشکده کسب و کار، دانشگاه آلتو، فنلاند
چکیده:   (1025 مشاهده)
برخلاف پیش‌بینی فرضیه درآمد دائمی، مطالعات تجربی نشان می‌دهند تغییرات درآمد می‌توانند تغییرات مصرف را پیش‌بینی کنند. این پدیده را حساسیت اضافی مصرف می‌نامند. یکی از دلایل بروز این پدیده وجود محدودیت نقدینگی برای برخی از خانوارها است. با استفاده از داده خرد خانوارهای ایرانی این موضوع را بررسی کردیم و نشان دادیم که مصرف خانوارهای ایرانی نسبت به تغییرات درآمد حساس بوده (حساسیت اضافی مصرف) به‌طوری‌که تغییر 10 درصدی در درآمد انتظاری خانوار، موجب تغییر 2.66 درصدی مصرف بی‌دوام می‌شود. همچنین مشاهده می‌شود که بهبود دسترسی خانوارها به اعتبار، باعث بهبود توانایی هموارسازی مصرف می‌شود. با تعریف شاخص‌های توسعه مالی نشان دادیم که بهبود 10 درصدی در میانگین وزنی مبلغ وام دریافتی و نسبت وام به درآمد به‌ترتیب باعث کاهش 12.5 درصدی و 13 درصدی ضریب حساسیت اضافی مصرف می‌شود، همچنین بهبود 10 درصدی در میانگین تعداد وام‌های دریافتی خانوارها باعث کاهش 20.5 درصدی در ضریب حساسیت اضافی مصرف می‌شود
متن کامل [PDF 1221 kb]   (662 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: اقتصاد مالی
دریافت: 1402/7/16 | پذیرش: 1402/8/28 | انتشار: 1403/9/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.