1- کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف
2- استادیار اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف ، m.vesal@sharif.edu
چکیده: (2243 مشاهده)
تأکید بر فراگیر شدن آموزش در برنامههای توسعه کشور و افزایش تقاضا برای آموزش عالی در دهه 1380، نیاز کشور به توسعه مراکز آموزش عالی را ضروری میساخت. توسعه بیسابقه مراکز آموزش عالی در نیمه دهه 1380 به گونهای بود که در سال 1387، تمام شهرستانهای کشور حداقل یک مرکز آموزش عالی داشتند. در واقع، در کوچکترین شهرستانهای ایران نیز مراکز آموزش عالی تأسیس شد تا مشکل رفت و آمد برای ساکنان شهرهای کوچک را حل کرده و از سوی دیگر نیز با گسترش و تأسیس مراکز آموزش عالی در شهرهای بزرگتر، میزان پذیرش در دانشگاه و دسترسی افراد به مراکز آموزش عالی را افزایش دهد. در کنار این اقدامات، دسترسی کمتر به مراکز آموزش عالی در نزدیکی محل سکونت، عموماً زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار میدهد. در این پژوهش، اثر افزایش مراکز آموزش عالی روی سالهای تحصیل و احتمال دانشگاه رفتن مردان و زنان بررسی میشود. با ترکیب دادههای مؤسسات آموزش عالی طی بازه ۱۳۷۸ تا ۱۳۹۵، با پیامدهای تحصیلی افراد ۱۸ تا ۳۵ ساله در دادههای سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۵، رگرسیون با اثرات ثابت شهرستان و سن، تخمین زده میشود. نتایج نشان میدهد که سالهای تحصیل برای افرادی که دسترسی بهتری در این دوره به مراکز آموزش عالی پیدا کردهاند، به طور معنیداری تغییر نکرده است؛ امّا زنان نسبت به مردان از افزایش مراکز آموزش عالی، بیشتر منتفع شدهاند.
شمارهی مقاله: 10
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اقتصاد آموزش دریافت: 1400/8/1 | پذیرش: 1400/10/29 | انتشار: 1401/3/29