عقیلی فر حسین، پیرایی خسرو، زارع هاشم، ابراهیمی مهرزاد. بررسی پایداری مالی در ایران: رهیافت مدلهای تغییر رژیم مالی مارکوف-سوئیچینگ و پارامتر متغیردرزمان. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). ۱۴۰۴; ۲۵ (۱) :۱۸۳-۲۰۸
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-۱۸-۷۳۵۰۷-fa.html
۱- دانشجوی دکتری، گروه اقتصاد، دانشکدۀ اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
۲- دانشیار گروه اقتصاد، دانشکدۀ اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران ، Kh.piraei@gmail.com
۳- دانشیار گروه اقتصاد، دانشکدۀ اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
چکیده: (۴۴۳ مشاهده)
سیاست مالی و پایداری مالی، دو موضوع به هم پیوسته اند. دولت از سیاست مالی بهعنوان ابزاری برای دستیابی به ثبات اقتصادی استفاده می کند. از طرفی، پایداری مالی، تضمین می کند که دولت توانایی مدیریت مخارج خود، بدون افزایش بدهی، در بلندمدت را دارد. در این پژوهش، با استفاده از داده های سالانۀ دورۀ زمانی 1349 تا 1400، پایداری مالی ایران و عوامل تعیین کنندۀ آن را از طریق مدل های مختلف واکنش مالی مانند مدل های با پارامتر ثابت خطی و غیرخطی، مدل تغییر رژیم مالی مارکوف-سوئیچینگ، مدل با پارامتر متغیردرزمان و مدل شامل متغیرهای کنترل، مورد ارزیابی و مقایسه قرار می گیرد. نتایج برآورد مدل های واکنش مالی با پارامتر متغیردرزمان و تغییر رژیم مالی مارکوف-سوئیچینگ و مدل شامل متغیرهای کنترل، نشان می دهد سیاست مالی در ایران، ناپایدار است. براساس نتایج برآورد، مدل تغییر رژیم مالی مارکوف-سوئیچینگ، ماندگاری رژیم های مالی ناپایدار، 5/2 برابر بیشتر از ماندگاری رژیم های مالی پایدار است و بنابراین، دولت باید تلاش کند که از طریق ایجاد مازاد بودجه، از رشد فزایندۀ بدهی در بلندمدت جلوگیری کند. براساس یافته های دیگر این پژوهش، متغیرهای شکاف تولید، مخارج چرخ های حقیقی دولت، نسبت پیری جامعه، نسبت درآمد دولت به تولید ناخالص داخلی و نوسان نرخ ارز، نقش مهمی در پایداری مالی ایران ایفا میکنند
شمارهی مقاله: ۸
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اقتصاد بخش عمومی دریافت: 1402/10/30 | ویرایش نهایی: 1403/11/30 | پذیرش: 1402/12/21 | انتشار: 1403/11/30