1- استاد گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، alirezapooya@um.ac.ir
2- دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- استادیار، گروه مدیریت، موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری، مشهد، ایران
4- پژوهشگر گروه پژوهشی تفکر سیستمی در عمل، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (1424 مشاهده)
سطوح منطقهای و محلی بهعنوان سطحی از فضای مدیریت و اجرای سیاستهای توسعهای، همواره مورد توجه محافل علمی، سیاستگذاری و اجرایی بوده است. در اینراستا، مدلهای نوین بر توسعه پایدار تأکید داشتهاند. توسعه پایدار یک منطقه، نهتنها باید با منابع گوناگون آن هماهنگ باشد، بلکه میباید مبتنی بر محیط اجتماعی و فرهنگ بومی کشور و منطقه نیز باشد تا بتواند به پایداری و موفقیت برسد. لذا در تحقیق حاضر، مدل پویا از مدل مثلث توسعه اقتصادی- فرهنگی در ترکیب با ابعاد توسعه پایدار (اجتماعی، زیستمحیطی و اقتصادی) ارائه شده است. مدل مثلث توسعه اقتصادی- فرهنگی، یک مدل غیردینامیکی با چهار بعد کارگزاران حکومت، نمایندگان مجلس، بخش خصوصی (معینهای اقتصادی) و ائمه جمعه است. در این مدل همکاری و هماهنگی، این چهار بعد لازمۀ توسعه منطقهای تلقی شده است. با توجه به پیچیدگی توسعه اقتصادی پایدار که از عوامل گوناگون و تعاملات زیاد تشکیل میگردد، در این تحقیق، از رویکرد پویاییشناسی سیستمها استفاده میشود. نتایج اجرای مدل، نشان میدهد تولید ناخالص داخلی حقیقی استان، آب و جمعیت شاغل مطابق نمودار مرجع است و لذا اعتبار مدل تأیید شد. برای نشان دادن تأثیر حضور معین، سه سناریو بررسی شد و نتایج نشان داد که حضور معین، تأثیر افزایشی یکباره و جهشی بر تولید ناخالص داخلی حقیقی منطقه نداشته، بلکه بهصورت بسیار ملایم و با تأخیر، به روند رشد تولیدات کمک نموده است.
شمارهی مقاله: 3
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اقتصاد توسعه و رشد دریافت: 1401/12/19 | پذیرش: 1402/2/9 | انتشار: 1402/12/28