جستجو در:
دوره 21، شماره 4 - ( 1400 )
جلد 21 شماره 4 صفحات 36-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Emami Meybodi A, Dashab M, Ameri F, Moghaddam Abrishami A, Akbari Birgani M. Comparative Study of International Service Contracts and Production Sharing Contracts in Iran and Iraq Oil and Gas Industry from the Perspective of Economic Efficiency of Contracts. QJER 2021; 21 (4) :1-36
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-50096-fa.html
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-50096-fa.html
امامی میبدی علی، داشاب مهریار، عامری فیصل، مقدم ابریشمی علی، اکبری بیرگانی معصومه. بررسی مقایسه ای قراردادهای بین‌المللی خدماتی و مشارکت در تولید در صنعت نفت ایران و عراق از منظر کارآیی اقتصادی قراردادها. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). 1400; 21 (4) :1-36
علی امامی میبدی1 
، مهریار داشاب2 ، فیصل عامری3 ، علی مقدم ابریشمی2 ، معصومه اکبری بیرگانی* 4
، مهریار داشاب2 ، فیصل عامری3 ، علی مقدم ابریشمی2 ، معصومه اکبری بیرگانی* 4
1- استاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی
2- استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی
3- استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی
4- دانشجوی دکتری مدیریت قراردادهای بین المللی نفت و گازدانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبایی ،makbaribirgani@gmail.com
2- استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی
3- استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی
4- دانشجوی دکتری مدیریت قراردادهای بین المللی نفت و گازدانشکده حقوق دانشگاه علامه طباطبایی ،
چکیده: (2328 مشاهده)
تحولات صورت گرفته در قراردادهای نفتی کشورها، حاکی از آن است که اکثر کشورها نسبت به استفاده صرف از قراردادهای خدماتی منصرف شده و به استفاده از الگوی قراردادی مشارکت در تولید و امتیاز جدید روی‌آوردند و یا اینکه با اصلاحاتی، الگوهای قراردادی خود را به انواعی از قراردادهای مشارکتی نزدیک نمودند، لیکن این مطالعه نشان می‌دهد، باوجودی که در دهه اخیر، تلاش‌های حقوقی بسیاری در ایران و عراق برای استفاده از قرارداد مشارکت در تولید انجام شده اما همچنان خلأ ناشی از وجود قانونی روشن در این باره باعث شده است، روند اصلاحی قراردادهای نفتی در این دو کشور، به اعمال مدل هایی از قراردادهای خدماتی بلندمدت ختم گردد، درحالی که بررسی نتایج حاصل از ارزیابی اقتصادی طرح توسعه یکی از میادین نفتی مشترک ایران و عراق در قالب قراردادهای خدماتی نفتی این دو کشور و مقایسه آن با الگوی قراردادی مشارکت در تولید، نشان می‌دهد، قرارداد مشارکت در تولید، کارآیی اقتصادی بالاتری داشته، ضمن ایجاد انگیزه‌های لازم در پیمانکار برای اجرای پروژه‌های پرریسک، در شرایط مختلف اقتصادی، همسویی بیشتری میان منافع طرفین قرارداد ایجاد می‌نماید؛ توزیع بهینه و منصفانه‌تری از ریسک بین آنها برقرار می‌سازد که عامل مهمی برای پایبندی طرفین به اجرا و اتمام قرارداد به شمار می‌آید. بنابراین با توجه به شرایط حاکم بر بازار نفت ازجمله رقابت و روند کاهشی قیمت‌های نفت، همچنان استفاده از الگوی قراردادی مشارکت در تولید، حداقل برای میادین با شرایط سخت و میادین مشترک، راه‌حلی کارگشا است ولی برای به کارگیری آن همانند سایر کشورها، اقدامات حقوقی مؤثرتری نظیر تصویب قانون استفاده از قرارداد مشارکت در تولید ضروری می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: مشارکت در تولید، قراردادهای جدید نفتی ایران، قراردادهای خدماتی عراق، نظام مالی قرارداد
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
سایر موضوعات اقتصادی
دریافت: 1399/11/27 | پذیرش: 1400/3/20 | انتشار: 1400/8/25
دریافت: 1399/11/27 | پذیرش: 1400/3/20 | انتشار: 1400/8/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |