۱- دکتری اقتصاد، دانشگاه مفید، قم ، jalal_molabeigi@yahoo.com
۲- دانشیار گروه اقتصاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران
۳- استاد گروه ارولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده: (۹۲۰۱ مشاهده)
در دنیای واقعی پراکنده بودن عرضهکنندگان و تقاضاکنندگان کالا در بازار سبب میشود که برخی از بازارها تشکیل نشود. بازارکلیه یک نمونه واقعی از این نوع بازارهااست که به دلیل ویژگی نحیف بودن به وجود نمیآید. راه حل برون رفت از این مشکل، طراحی مکانیسمی است که علاوه بر احیای بازار، کارآمدترین تطبیقهای عرضه و تقاضا را ارایه دهد. تطبیقی کارا است که هیچ تطبیق دیگری نتواند عوامل را به جایی بهتر اختصاص دهد و یا حداقل یک عامل را قویاً نتواند به جایی بهتر اختصاص دهد و به همین منظور، مکانیسم باید طوری طراحی شود که عوامل را به بالاترین ترجیحات خود تخصیص دهد؛ به طوری که عوامل نتواند از این انتخابی که کردهاند، انتخاب بهتری داشته باشند. برای آزمون چنین مکانیسمی، اطلاعات 40 نفر که 20 نفر آنها بیمار دیالیزی و 20 نفر دیگر اهداکنندگان کلیه بودند در سال 1395 برای استان همدان در اتاق تسویهای تجمیع گردید و بعد از پردازش اطلاعات، ترجیحات بیماران بر اساس تطابق گروه خونی، بافتی، مدت بیماری، سن اهداکننده، رابطه خویشاوندی با اهداکننده و جنسیت اهداکننده رتبهبندی شدند و سپس به کمک مکانیسم طراحی شده و الگوریتم به همرسانی، تعداد پیوندهای کارا در نمونه انتخابی از 2 زوج به 17 زوج افزایش یافت و علاوه بر آن، مکانیسم این قابلیت را دارد که اگر بیماران با اهداکنندهِ خود سازگاری داشته باشند و در اتاق تسویه ثبتنام کنند، ابتدا آن اهداکننده را به بیمار خودش اختصاص میدهد، و اگر اهداکنندهای بهتر از اهداکننده خودش پیدا شد، اهداکننده خود را رها میکند؛ در غیر این صورت، با اهداکننده خود تطبیق مییابد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
اقتصاد دریافت: 1396/1/15 | ویرایش نهایی: 1397/10/2 | پذیرش: 1397/9/25 | انتشار: 1397/9/25