دوره 9، شماره 3 - ( 1388 )                   جلد 9 شماره 3 صفحات 182-151 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.17356768.1388.9.3.7.5

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Renani M, Sharifi A M, Khosh Akhlagh R. Determining the Priorities of Iran's Natural Gas Reserves Applications. QJER 2009; 9 (3) :151-182
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-8325-fa.html
رنانی محسن، شریفی علیمراد، خوش اخلاق رحمان، دین محمدی مصطفی. تعیین اولویت های کاربرد ذخایر گازی ایران (دوره مطالعه 1410-1385).. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). 1388; 9 (3) :151-182

URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-8325-fa.html

تعیین اولویت های کاربرد ذخایر گازی ایران (دوره مطالعه 1410-1385).
محسن رنانی1 ، علیمراد شریفی1 ، رحمان خوش اخلاق1 ، مصطفی دین محمدی2
1- دانشگاه اصفهان، دانشکده اقتصاد
2- اصفهان
چکیده:   (5449 مشاهده)
در این مقاله موضوع استفاده بهینه از دارایی منابع گاز ایران در مقاطع بین زمانی و بین کاربرد های مختلف، ارزش سایه ای تخصیص ها و انتخاب های مختلف در توسعه منابع گاز در یک دوره بلند مدت مورد بررسی قرار گرفته است. با تعریف یک تابع رفاه اجتماعی، تخصیص گاز به مصارف داخل، تزریق، صادرات یا ذخیره و انتقال بین زمانی دوره های بهره برداری از منابع گاز در قالب یک مدل برنامه ریزی پویای غیر خطی، مدل سازی شده و اولویت های تخصیص گاز و مقدار مصارف گاز در بخشهای مختلف در دوره1410-1385 مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد: اولویت و مقدار بهینه تخصیص گاز به مصارف مختلف در سالهای آینده تابعی از محدودیت های تولید گاز، سیاست انرژی، نرخ تنزیل، هدف گذاری تزریق برای حفظ فشار مخازن، فشار افزایی متوسط یا بالای مخازن نفت و واردات گاز است. در نرخ تنزیل های پایین، تزریق گاز بر صادرات گاز اولویت مطلق دارد. در این حالت تخصیص گاز به تزریق اولویت پیدا می کند و مازاد گاز به صادرات تخصیص می یابد؛ ولی در نرخ تنزیل های بالاتر، تزریق گاز اولویت مطلق بر صادرات گاز ندارد و مقدار بهینه دو متغیر، همزمان تعیین می شود. اگر رشد مصارف نهایی داخلی گاز به صورت تداوم رشد مصرف موجود (متوسط مصرف 11 سال گذشته) تداوم یابد، نتایج نشان می دهد که در سالهای مورد بررسی امکان تخصیص گاز به تزریق متناسب با سناریوی حفظ فشار موجود مخازن و صادرات گاز وجود نخواهد داشت و کشور با تراز منفی گاز مواجه خواهد بود. نتایج تحلیل سناریوهای مختلف این مطالعه نشان می دهد که تبدیل شدن ایران به صادرکننده بزرگ گاز در دو دهه آینده، سازگار با حداکثر سازی منافع اقتصادی بهره برداری و تخصیص ذخایر گاز کشور نیست.
واژه‌های کلیدی: اقتصاد نفت و گاز، ذخایر گازی، سیاست انرژی، تزریق گاز، صادرات گاز.
متن کامل [PDF 461 kb]   (2377 دریافت)    

دریافت: 1280/9/23 | پذیرش: 1280/9/23 | انتشار: 1388/8/13
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.