دوره 20، شماره 2 - ( 1399 )                   جلد 20 شماره 2 صفحات 76-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rahmati M H, Moghani V, Vesal M. The Effects of Short-Term Exposure to Air Pollution on Mortality Rates: The Case of Six Metropolitan Areas in Iran. QJER 2020; 20 (2) :53-76
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-33444-fa.html
رحمتی محمدحسین، مغانی وحید، وصال محمد. بررسی اثر کوتاه مدت آلودگی هوا بر مرگ‌ومیر در شش کلان شهر در ایران. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). 1399; 20 (2) :53-76

URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-33444-fa.html


1- دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران ، rahmati@sharif.edu
2- دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه تین‌ برگرن هلند
3- استادیار گروه اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
چکیده:   (3004 مشاهده)

در این مقاله، بررسی اثرات کوتاه‌مدت آلاینده‌های مختلف بر میزان مرگ‌ومیر به علل بیماری‌های قلبی-عروقی، بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های گوارشی، سرطان‌ها و تومورها، مورد بررسی قرار گرفته ‌است. در این مسیر، از داده‌های روزانه مرگ¬ومیر در شهرهای اهواز، اصفهان، مشهد، تبریز، شیراز و تهران و همچنین داده های روزانه میزان آلاینده‌ها شامل ذرات معلّق، مونو اکسید کربن، دی‌اکسید گوگرد، اکسید‌های نیتروژن و ازن در این 6 شهر طی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ استفاده می‌شود. به منظور یافتن اثرات آلودگی هوا بر میزان مرگ‌ومیر، از تغییرات روزانه و تغییرات میانگین آلودگی هوا در دو هفته قبل از هر روز، به عنوان عاملی برای تعیین اثر کوتاه‌مدّت آلودگی هوا بر تعداد روزانه مرگ‌ومیر استفاده می‌شود. در این بررسی، اثری از افزایش سطح آلاینده‌ها در هر روز بر میزان مرگ‌ومیر در همان روز یافت نشد. این در حالی‌است که یافته‌ها، از اثر معنی‌دار افزایش میانگین میزان گازهای مونو اکسید ‌کربن طی دو هفته قبل از هر روز، بر میزان مجموع مرگ‌ومیر به علل ذکر‌ شده، حکایت دارند.

متن کامل [PDF 1277 kb]   (1271 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1398/3/9 | پذیرش: 1398/6/9 | انتشار: 1399/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.