دستیابی به توسعۀ پایدار در کنار جلوگیری از تخریب محیط‎زیست، همواره مسئله‌ای جدی برای سیاستگذاران بوده ‏است. جهانی‏ سازی و تنوع‌بخشی به صادرات، از مهم‌ترین عوامل مؤثر در این موضوع می‏ باشند. در این مطالعه، به بررسی تأثیر متغیرهای جهانی‏ سازی و تنوع صادراتی بر محیط‎ زیست ۷ کشور منتخب حوزۀ خلیج فارس با استفاده از داده ‏های پانل طی دوره ۲۰۲۰-۱۹۹۵ با رویکرد پانل فضایی پرداخته می ‏شود. نتایج نشان می‏ دهد که جهانی‏ سازی، باعث کاهش تخریب محیط‎‏زیست می ‏شود، همچنین با توجه به اثر منفی تولید ناخالص داخلی و اثر مثبت مجذور تولید ناخالص داخلی، نتایج نشان می ‏دهد که  ارتباط بین انتشار CO_۲  و رشد اقتصادی به شکل U  است. علاوه بر این، اثر تنوع صادراتی بر تخریب محیط‎زیست مثبت می‏ باشد که خود بیانگر مبتنی بودن توسعه اقتصادی یک کشور بر تخصصی‌شدن و تنوع‌بخشی به محصولات و ساختار تجارت است. بااین‌حال، تنوع صادرات می ‏تواند به‌طور مؤثر هدف توسعۀ اقتصادی را محقق کند و به‌طور غیرمستقیم، باعث انتشار کربن شود. ازاین‌رو، لازم است سیاست‏ های محافظه‏ کارانه و بدون آلودگی انرژی در کشورهای مورد بررسی دنبال شود. یافته‏ های این مطالعه، می‏ تواند در سیاست گذاری پیرامون ساختار کلی انرژی، انتشار کربن و روندهای جهانی ‏شدن در کشورهای منتخب حوزه خلیج فارس، مد نظر باشد