جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای کارآیی تخصیصی
حسین صادقی، توحید فیروزان سرنقی،
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۹ )
چکیده
در تحلیل نئوکلاسیکی رفتار تولیدکننده، فرض میشود تولیدکنندگان با ترکیب بهینه عوامل تولید و حداقل‌سازی هزینه‌ها به دنبال کسب بیشترین سود هستند. پیش‌فرض این رفتار، وجود قیمت‌های بازاری است که در بازار رقابتی و فارغ از دخالت نیروهای غیربازاری شکل می‌گیرند و به عنوان معیاری از کمیابی عوامل تولید، عمل میکنند. اگر به دلیل انحرافات قیمتی، قیمت‌ها راهنمای غلطی باشند، در این صورت، نهادهها به صورت ناکارا و بیش یا کمتر از حد کارا به کار گرفته شده و هزینه‌های تولید افزایش یافته و عدم‌کارآیی ایجاد میشود.
این مطالعه با به کارگیری یک مدل سیستمی و با لحاظ انحرافات قیمتی در تخصیص منابع، میزان این عدم‌کارایی‌های تخصیصی را اندازه می‌گیرد. به این منظور از رویکرد تابع هزینه سایه‌ای استفاده شده و با محاسبه شاخص مربوط به عدم کارآیی تخصیصی، میزان انحرافات نسبی و انواع کشش‌ها، تحلیل واقعی‌تری از تخصیص منابع در صنعت کشور در طول دوره ۸۵-۱۳۵۰ ارائه میشود.
نتایج به دست آمده، حاکی از قبول فرضیه عدم‌کارآیی نسبی قیمت نهادهها و وجود هزینه‌های فزاینده عدم کارآیی تخصیصی در صنایع ایران است.
محمدرحیم رمضانیان، اکرم اویسی عمران، کیخسرو یاکیده،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
بانکها نقش مهمی در اقتصاد ملی و رشد و شکوفایی آن ایفا میکنند. در این راستا پژوهشهای چندی در مورد ارزیابی عملکرد بانکها با استفاده از «تحلیل پوششی دادهها (DEA)» انجام شده است. اما در اکثر این پژوهشها، توجه چندانی به انتخاب متغیرهای ورودی و خروجی نشده و این در حالی است که تغییر در مجموعه متغیرها باعث میشود که کارآییواحدهای تصمیمگیرنده و ارزیابیهای حاصل بسیار متفاوت باشند. از اینرو در این تحقیق، به منظور انتخاب متغیرهای ورودی و خروجی، از روش رگرسیون لجستیک استفاده شده است.
نتایج به‌کارگیری این روش بیانگر آن است که متغیرهای اصلی در این مدل عبارتند از: «متغیر ورودی منابع اصلی تأمین مالی و متغیرهای خروجی میزان تسهیلات، میزان جذب منابع و تعداد اسناد». این متغیرها دارای بیشترین میزان تأثیر بر روی پیشبینی کارآییو ناکارآیی واحدهامیباشند.
سپس با استفاده از این مجموعه متغیرها به تعیین کارآیی فنی، تخصیصی و کل، ۱۵ شعبه از شعب بانک سپه در سطح کل استان تهران در طی سال ۱۳۹۰ پرداخته شد.
نتایج حاکی از این بود که ۲۷ درصد واحدها ۱۰۰ درصد کارا، ۲۰ درصد از واحدها ۱۰۰ ناکارا هستند. ۲۰ درصد واحدها ناکارای تخصیصی و ۳۴ درصد از واحدها ناکارای فنی هستند.
