جستجو در مقالات منتشر شده
۶ نتیجه برای قیمت مسکن
امیر رضا سوری، حسن حیدری، حسین افضلی،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۱ )
چکیده
هدف این مقاله، بررسی رابطه بین نرخ سود وامهای بانکی و قیمت مسکن در ایران میباشد. در این راستا از چندین الگوی خودرگرسیونی برداری VAR استفاده شده است که شامل متغیرهای نرخ سود وامهای بانکی و متغیرهای حجم پول در گردش (شامل نرخ رشد پایه پولی و نرخ رشد نقدینگی) و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه به عنوان متغیرهای تعیینکننده طرف تقاضا و هزینههای خدمات ساختمانی و نیز ساخت مسکن جدید به عنوان متغیرهای تعیینکننده سمت عرضه میباشند.
در این پژوهش با استفاده از دادههای فصلی سالهای ۸۶-۱۳۷۰ شش مدل مختلف برآورد گردید، و نتایج مدلها نشان داد که با کاهش نرخ سود وامهای بانکی هزینه استقراض از سیستم بانکی کاهش یافته و در نتیجه، تقاضا برای مسکن توسط خانوارها افزایش می یابد و به عبارتی، سیاست کنترل نرخ های سود تسهیلات بانکی که یکی از شیوههای سرکوب مالی در یک اقتصاد، است، موجب انتقال منابع به بخش مسکن و فرار منابع از بخش بانکی خواهد شد.
سید محمدرضا سیدنورانی،
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
علی رغم مطالعات بسیار در زمینه مسکن، عرضه مسکن موضوعی است که کمتر به آن پرداخته شده است. از دلایل عمده این مسأله می توان به پیچیدگی های طرف عرضه مسکن اشاره نمود.
در این تحقیق از مدل رشد تک مرکز کاپوزا و هلسلی[۱] مدل عرضه مسکنی استخراج گردیده است که ساخت و ساز مسکن را تابعی از تغییرات قیمت مسکن و تغییرات هزینه ساخت و ساز نشان می دهد. برآورد مدل در این مطالعه با استفاده از تخمین زن گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)[۲] و به کارگیری دادههای فصلی ایران طی دوره زمانی ۱۳۸۷:۴-۱۳۷۵:۱ صورت گرفته است[۳]. نتایج به دست آمده حاکی از اثر مثبت تغییرات قیمت مسکن و اثر منفی تغییرات هزینه مصالح و هزینه فرصت ساخت و ساز (شاخص بورس) بر عرضه مسکن می باشد. با این حال، اثر تغییر شاخص بورس بر عرضه مسکن معنیدار نیست. علاوه بر این، تغییرات قیمت مسکن و هزینههای مصالح در دو دوره قبل نیز در تصمیمگیری در خصوص عرضه مسکن (اخذ پروانه ساخت مسکن) مؤثر هستند که مبین نقش مهم انتظارات در این زمینه است.
همچنین نتایج نشان می دهد تغییرات بازارهای دیگر، نظیر بازار مصالح ساختمانی، نقش مهمی در عرضه مسکن داشته و پیشنهاد می شود به دلایل حساسیتهای موجود در خصوص افزایش قیمت مسکن، سیاست های عرضه مسکن از طریق این بازار دنبال شود.
[۱]. D. R. Capozza and R. W. Helsley(۱۹۹۰)
[۲]. General Method of Moments
[۳]. شاخص فصلی قیمت مسکن تا پایان سال ۱۳۸۷ در دسترس محقق بوده است.
کیومرث سهیلی، شهرام فتاحی، بهمن اویسی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
افزایش سریعقیمت مسکن در سالهای اخیر در ایران به عنوان یک دغدغه ملی برای مردم و دولتمردان مطرح بوده و به همین دلیل، مطالعه عوامل مؤثر بر افزایش قیمت مسکن بسیار با اهمیت است.
در این مقاله، اثرات برخی متغیرهای مهم از جمله قیمت زمین، هزینه ساخت بنا، حجم تسهیلات اعطایی بخش مسکن، نرخ ارز، شاخص قیمت سهام، تعداد ساختمانهای مسکونیو درآمد خانوار بر قیمت مسکن در شهر کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفته است.
برای تجزیه و تحلیل تأثیر متغیرهای فوق بر قیمت مسکن، مدل خود توضیح با وقفههای توزیعی با استفاده از دادههای فصلی سالهای ۱۳۸۷-۱۳۷۰، برآورد شد. همچنین به منظور بررسی سرعت تعدیل مدل پویا به مدل بلندمدت، الگوی تصحیح خطا نیز برآورد گردید.
نتایج حاصل از مدل برآورد شده بیانگر این واقعیت است که، متغیرهای کلان اقتصادی از قدرت بالایی در توضیح رفتار قیمت مسکن و نوسانات آن برخوردار هستند.
دوره ۲۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده
تحلیل فضایی قیمت مسکن در یک شهر، دید فضایی نسبت بهکل شهر به لحاظ قیمت مسکن ایجاد مینماید. با استفاده از چنین تحلیل میتوان در سطح شهر نقاطی که قیمت بالا یا پایینی دارند تحلیل نمود. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به الگوی پراکنش قیمت مسکن در شهر تبریز صورت گرفته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری واحدهای مسکونی آپارتمانی شهر تبریز در سال ۱۳۹۰ میباشد. جهت تحلیل فضایی نقاط از تحلیل الگو، تحلیل خوشهای نقشهها و روش درونیابی کریجینگ در محیط GIS استفاده شده است. نتیجه حاصل از شاخص میانگین نزدیکترین همسایگی با امتیاز استاندارد ۸۸/۲۲- و P Value ۰۰۰/۰ حاکی از توزیع خوشهای قیمت مسکن در تمام سطوح است. همچنین بر اساس تحلیل آماره عمومیG، مقدار P Valueو واریانس صفر میباشد که نشان از یک الگوی خوشهای با تمرکز بالا است. نتایج حاصل از لکههای داغ نشان میدهد که بیشترین تمرکز لکههای داغ(بالاترین قیمت) در قسمت شرق شهر و بیشترین تمرکز لکههای سرد(پایینترین قیمت) در قسمت شمال، شمال غربی و جنوب غربی شهر تبریز میباشد.
دکتر علی اکبر قلی زاده، دکتر شهلا صمدی پور،
دوره ۲۴، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
مقالۀ حاضر اثر قیمت مسکن بر تورم با تأکید بر عوامل رفتاری و غیررفتاری شامل عوامل درونبخشی و برونبخشی مؤثر بر قیمت مسکن در ایران مورد بررسی قرار میدهد. بدین منظور متغیرهای رفتاری سرمایهگذاران شامل رفتارتودهوار و خوشبینی بیش از حد اندازهگیری شده است، سپس سیستم معادلات شامل معادلات قیمتمسکن و تورم تدوین گردید. معادلات قیمت مسکن و تورم در ایران طی دوره زمانی فصل اول ۱۳۸۰ تا فصل اول ۱۳۹۹ با بکارگیری سیستم معادلات بهظاهر نامرتبط (SUR) برآورد گردید. نتایج عوامل درون بخشی حاکی از اثر مثبت قیمت زمین و تعداد واحدهای ساختمانی تکمیلشده بر قیمت مسکن است. از طرفی عوامل برونبخشی شامل؛ قیمت ارز و نقدینگی به ترتیب اثر منفی و مثبت بر قیمت مسکن داشتهاند. از میان دو عامل رفتاری، رفتارتودهوار بر قیمت مسکن اثر مثبت داشته و خوشبینی بیش از حد اثر معناداری نداشته است. همچنین نرخ رشد جمعیت و نرخ رشد درآمد سرانه اثر منفی بر نرخ تورم داشتهاند. رفتار تودهوار سرمایهگذاران در بخش مسکن نیز بهطور غیرمستقیم و از طریق قیمت مسکن میتواند به افزایش نرخ تورم منجر شود.
خانم سارا پرنگ، دکتر زهرا دهقان شبانی، دکتر ابراهیم هادیان، دکتر علی عسگری،
دوره ۲۴، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
بخش مسکن از جمله بخشهای مهم اقتصادی است که علاوه بر تقاضای مصرفی، به دلیل داشتن نرخ بازگشت سرمایه بالا و میزان ریسک پایین با تقاضای سوداگران نیز مواجه است. سوداگران با انگیزه کسب سود از افزایش قیمت درآینده از عرضهی خانهها خودداری میکنند؛ در نتیجه خالی از سکنه باقی میمانند. وجود خانههای خالی موجب کاهش عرضه خواهد شد و میتواند موجب شکلگیری حباب قیمت مسکن شود. اخذ مالیات از خانههای خالی یکی از ابزارهای دولت برای مقابله با این موضوع است. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر مالیات بر خانههای خالی روی حباب قیمت مسکن در شهر شیراز است. برای این منظور از مدل عامل محور با در نظر گرفتن چهار عامل فعال بازار مسکن شامل فروشنده، خریدار (فروشندهها و خریداران با دو انگیزه مصرف شخصی و سوداگری در بازار حضور دارند)، سازنده و بنگاه املاک، جهت بررسی فرآیندهای پویای بازار مسکن استفاده شده است. جهت پیشبینی هشتسالۀ قیمت مسکن شهر شیراز، آمار و اطلاعات تا ابتدای سال ۱۴۰۱ وارد مدل شده و سه درصد مختلف خریداران سوداگر شامل ۳۰، ۵۰ و ۷۰ درصد از کل خریداران لحاظ و نرخهای متفاوت مالیات ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ درصد در نظر گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که اعمال نرخهای مختلف مالیاتی با وجود تعداد سوداگران متفاوت میتواند موجب کاهش حباب قیمت مسکن شهر شیراز میشود، منتهی میزان اثرگذاری تحت شرایط گوناگون متفاوت است.