جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای ریسک سیاسی
حسین پناهی، پرویز محمدزاده، عذرا جمشیدی،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۳ )
چکیده
بیثباتی سیاسی به عنوان یکی از عوامل داخلی، نزدیکترین تعامل را با مفهوم امنیت اقتصادی در تأثیرگذاری بر عوامل تولید دارد. در کشورهای در حال توسعه، نا اطمینانی که در فضای بیثباتی سیاسی و انجام رفتارهای خشونتآمیز پدید میآید، موجب کاهش سرمایهگذاریها، عدم توانایی کشور در جذب موفق سرمایههای خارجی و فرار سرمایه میگردد. تروریسم از جمله شاخصهای بیثباتی سیاسی میباشد که در این مطالعه به بررسی اثر این پدیده بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی توسط کشورهای منطقه خاورمیانه پرداخته شده است. نمونه مورد مطالعه شامل کشورهای ایران، بحرین، مصر، کویت، عربستان، سوریه، اردن و ترکیه بوده و دوره زمانی این پژوهش نیز از سال ۱۹۷۰تا ۲۰۰۸ میباشد. نتایج حاصل از برآورد مدل تحقیق با استفاده از روش دادههای تابلویی، نشان میدهد که طی دوره مورد مطالعه، تروریسم دارای اثر منفی بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی بوده است. در مقابل عواملی از قبیل تولید ناخالص داخلی و درجه باز بودن تجاری دارای تأثیر مثبت بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی بودهاند.
دکتر سید کمال صادقی، دکتر امیر علی فرهنگ، آقای علی محمدپور، آقای میلاد حاجی بلند،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
گردشگری به‌عنوان یکی از صنایع رو به رشد در جهان شناخته می شود. بر پایۀ گزارش سازمان جهانی گردشگری پس از سوخت، مواد غذایی و محصولات شیمیایی، صنعت گردشگری بزرگترین بخش صادرات در جهان می باشد. صنعت گردشگری دارای مزایای بالقوه برای رشد اقتصادی بوده و توسعۀ آن برای بسیاری از کشورها، امری ضروری به‌نظر می رسد. بنابراین درک عوامل تعیین‌کننده و ارائۀ راهکار جهت توسعه صنعت گردشگری، امری مهم تلقی می‌شود. بر این اساس، هدف از مطالعۀ حاضر، تبیین و بررسی اثرات عوامل کلان اقتصادی و سیاسی نرخ ارز، نرخ تورم و ریسک سیاسی بر توسعۀ گردشگری با استفاده از رویکرد اقتصادسنجی خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی غیرخطی (NARDL) طی دورۀ زمانی ۱۳۷۹-۱۴۰۰ در کشور ایران میباشد. یافته ها حاکی از آن است که شوک مثبت نرخ ارز، هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت، موجب افزایش توسعۀ گردشگری شده؛ درحالی‌که شوک منفی نرخ ارز موجب کاهش آن شده است. در مورد نرخ تورم و ریسک سیاسی نتایج متفاوت با نرخ ارز می باشند، به‌طوری که شوک مثبت ریسک سیاسی و نرخ تورم، هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت، موجب کاهش توسعۀ گردشگری شده است، در حالی که شوک منفی ریسک سیاسی و نرخ تورم، موجب افزایش آن شده است. همچنین جهت بررسی استحکام نتایج از روش اقتصادسنجی خودرگرسیونی با وقفۀ توزیعی چندکی (QARDL) استفاده شده است. نتایج هر دو روش با هم سازگار است.
