جستجو در مقالات منتشر شده
۷ نتیجه برای رقابتپذیری
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
اهداف: تهران در افق ۱۴۰۴، شهری دانشپایه، هوشمند و جهانی است. برخورداری از زیرساختهای مناسب و درنتیجه کلانشهری با عملکردهای ملی و جهانی و با اقتصادی مدرن دیگر ویژگیهای اساسی ترسیمشده است. تجربه جهانی مدیریت کلانشهرها نشان میدهد که مدیریت بهینه شهری نیازمند توجه همهجانبه به ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و محیطی شهر است و این مهم در دهههای اخیر و در سطح جهانی با شاخص رقابتپذیری شهری سنجیده شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رقابتپذیری شهری و جایگاه تهران میان کلانشهرهای ایران انجام شد.
ابزار و روشها: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهشی پیمایشی است که در سال ۱۳۹۰ انجام شد. تعداد ۱۱ متغیر بهعنوان نماگرهای اقتصادی رقابتپذیری شهری مانند نرخ بیکاری، نرخ مشارکت اقتصادی و غیره به روش کتابخانهای و از سه منبع آماری رسمی کشور یعنی سالنامههای آماری استانها، نتایج سرشماری کارگاههای صنعتی با ۱۰ نفر کارکن و بیشتر، منتشرشده توسط مرکز آمار ایران و آمارنامه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی انتخاب شدند. از دو روش امتیاز استانداردشده و تاکسونومی عددی استفاده شد.
یافتهها: کلانشهر تهران مقام نخست را از نظر شاخص رقابتپذیری شهری و از بعد اقتصادی به خود اختصاص داد. تهران با امتیاز ۱۱/۳ از منظر شاخص رقابتپذیری شهری در روش امتیاز استانداردشده و ۷۲/۰ در روش تاکسونومی عددی، بهعنوان پیشتاز کلانشهرهای ایران قرار داشت.
نتیجهگیری: کلانشهر تهران اگرچه در مقایسه با سایر کلانشهرهای جهان جایگاه مناسبی از منظر شاخص رقابتپذیری شهری ندارد، اما بین کلانشهرهای ایران رتبه نخست این شاخص را به خود اختصاص داده است.
هاشم آقازاده، مهرداد استیری، بهاره اصانلو،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۶ )
چکیده
رقابت پذیری معیاری کلیدی برای ارزیابی درجه موفقیت کشورها، صنایع و بنگاه ها در میدان های رقابتی سیاسی، اقتصادی و تجاری به حساب می آید؛ بدین معنی که هر کشور، صنعت یا بنگاهی که از توان رقابتی بالایی در بازارهای رقابتی برخوردار باشد، می توان گفت که از رقابت پذیری بالاتری برخوردار می باشد. در تحقیقات مختلف رقابت پذیری در سه سطح ملی (کشوری)، صنعت و بنگاه (سازمان/شرکت) مورد توجه قرار گرفته است که در این میان سطح بنگاه بیشتر از دو سطح دیگر مورد بررسی واقع شده است. در این مقاله نیز با عنایت به نقش کلیدی بنگاه ها در توسعه اقتصادی کشور، ضمن بررسی کلی رقابت پذیری در سطوح ملی و صنعت، به بررسی عمقی آن در سطح بنگاه پرداخته شده است.
در این مطالعه به منظور شناسایی دقیق مولفههای رقابتپذیری بنگاه ها رویکردی دو بعدی در نظر گرفته شده است. در یک بعد سازه رقابتپذیری بنگاه مد نظر قرار گرفته و مولفهها به تشکیلدهنده و تاثیرگذار تقسیم شده اند. در بعد دیگر رفتار بنگاه در راستای رقابتپذیری در نظر گرفته شده و مولفهها در دو دسته راهبردی و عملیاتی مورد توجه قرار گرفته اند. ابتدا با بررسی پیشینه موجود، مولفههای رقابتپذیری بنگاه شناسایی، تلخیص، تلفیق و تکمیل گردید. در مجموع ۲۸ مولفه ({۱۶ مولفه تشکیلدهنده و ۱۲ مولفه تاثیرگذار} و {۱۵ مولفه راهبردی و ۱۳ مولفه عملیاتی}) مبنای طراحی سوالات پرسشنامه قرار گرفت. با استفاده از داده های حاصل از پرسشنامه، اهمیت و وضعیت مولفههای رقابتپذیری بنگاه در فضای کسب و کار ایران از نظر خبرگان مشخص و در چارچوب مطالعه مورد تجزیه و تحلیل گردید تا اولویت و وضعیت فعلی هر یک از مولفهها در فضای کسب و کار ایران مشخص گردد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که از نظر خبرگان کلیه مولفههای رقابتپذیری بنگاه در فضای کسب و کار ایران مورد تائید بوده، و اکثر این مولفهها از اهمیت زیاد و وضعیت نامساعدی برخوردار می باشند. رتبه بندی مولفههای تشکیلدهنده و تاثیرگذار و راهبردی و عملیاتی مشخص گردیده و بر این اساس پیشنهادات کاربردی و علمی ارائه گردیده است.
ایرج توتونچیان، مینا مهرنوش،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۸ )
چکیده
توجه به مفهوم رقابتپذیری ملی از منظر صادرات ، رویکردی بسیار محدود به این موضوع می باشد. تخمین رقابتپذیری باید منعکسکننده تمامی تصمیمات اقتصادی خرد، مسایل سیاسی و اجتماعی و رفاه عمومی باشد وبتواند به توانایی کشور در خلق «پایدار» ارزش افزوده ،کمک نماید.به همین دلیل بسیاری از صاحب نظران رقابت پذیری را در کارایی و به صورت بهره وری نیروی کار در نظر می گیرند.در این مطالعه برای بررسی عوامل مؤثر بر توان رقابتی کشور، با اتکا به کار (OECD,۱۹۹۶) و عوامل رقابت پذیری مؤسسه بین المللی توسعه مدیریت(IMD) شاخص های رقابت پذیری دانش محور، آموزش ،تکنولوژی و زیرساخت های اطلاعاتی ،نوآوری ،عملکرد اقتصادی ونهادها(مشتمل بر حکمرانی و سرمایه اجتماعی) شمرده شده اند..نتایج حاصل از تخمین مدل اقتصاد سنجی نشان دهنده روابط این متغیرها در اقتصاد ایران با رقابت پذیری می باشندکه بیش از هر چیزبر لزوم افزایش آموزشهای فنی حرفه ای و علمی –کاربردی در ایران به منظور افزایش رقابت پذیری پایدار تاکید می نماید.
دوره ۱۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۵ )
چکیده
WTO به عنوان یکی از ۱۱۸ مؤلفه پارادایم موج سوم و همچنین تغییر نقش خودروسازان و تأمین کنندگان در زنجیره ارزش خودرو و ظهور خودروسازان صاحب برند با محصولات جدید و متفاوت با قرن ۲۰ در صنایع خودروسازی جهانی، جدی ترین چالشهای استراتژیک برای خودروسازان نوپای منطقه ای، بویژه شرکتهای خودروساز ایرانی به حساب می آیند. این مقاله یافتههای مطالعهای را ارائه میدهد که موتورهای رشد و موانع یادگیری را در شرکتهای خودروساز ایرانی بررسی کرده است. همچنین این پژوهش ابتدا با استفاده از متدولوژی SD اوضاع رقابت را در شرکت ایران خودرو (که به عنوان پایلوت جهت بهکارگیری نتایج حاصل از تحقیق درنظر گرفته شده)، درمقایسه با سایر رقبای داخلی آن مدلسازی و بررسی کرده است؛ سپس با اعمال دو گزینه استراتژیک سناریو به مدل، اوضاع رقابت پذیری بخش صنعت خودروی ایران را در یک محیط رقابتی واقعی و با حضور سایر رقبای خارجی شبیه سازی میکند. این دو سناریو بیان می دارند که اگر زیرساختهای لازم جهت ورود ایران به مذاکرات دو یا چند جانبه WTO در بخش صنعت خودرو، تقویت بشوند و یا نشوند، موتورها و موانع رشد برای شرکت ایران خودرو (در حوزه خرد) و بخش صنعت خودروی ایران (در حوزه کلان) چه میباشند؟ در نهایت سیاستهای تکمیلی جهت رشد شرکتهای خودروساز ایرانی در شرایط رقابت کامل مورد آزمون و بررسی قرار گرفته و پیشنهادهای لازم جهت بقای آنان ارائه می شود.
دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
این مطالعه به بررسی مؤلفههای تأثیرگذار بر الگویی که برای رقابتپذیری شرکتهای منتخب دانشبنیان در انقلاب صنعتی چهارم ارائه شده است، میپردازد. ۲۳ مؤلفه شناسایی و در شش عامل شرایط علّی، زمینهای، مداخلهگر، پدیدهمحوری، راهبردها، اقدامها و پیامدها دستهبندی شد. با استفاده از این مؤلفهها، پرسشنامهای برای تعیین وضعیت موجود شرکتهای منتخب دانشبنیان ایران طراحی و تعداد ۱۲۷ پرسشنامه تکمیل شده قابل استناد از ۱۹۷ شرکت دانشبنیان تولیدی نوع یک در حوزه برق و الکترونیک، لیزر و فوتونیک در سطح کشور جمعآوری شد تا وضعیت کنونی مؤلفههای مدل بررسی شود. دادهها با نرمافزار SPSS و PLS تحلیل شد. در تحلیل انجام شده مقدار ضرایب بارهای عاملی مؤلفهها از ۴/۰ بیشتر است که نشان از مناسب بودن این مدل دارد. آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی نیز بیشتر از ۷/۰ است که نشان از پایایی مناسب مدل است. روایی سازه، روایی همگرا و روایی واگرا نیز نتیجه مطلوبی داشت. نتایج نشان داد که تمام مؤلفهها در مدل ارائه شده برای رقابتپذیری شرکتهای منتخب دانشبنیان در انقلاب صنعتی چهارم نقش داشته و وضعیت کنونی تمام عوامل بهجز عامل علّی که در وضعیت متوسط قرار دارد، در وضعیت مطلوب میباشند.
دوره ۲۳، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
پایداری حیات شهری و منطقهای، بهویژه در بعد اقتصادی، یکی از وجوه مهم مدیریت شهرها و جوامع است که با رقابتهای شهری، منطقهای، ملی و بینالمللی ارتباط دارد. در این راستا، برنامهریزی جامع معطوف به ارکان هویتی مناطق و شهرها لازم است و باید از ظرفیتهای بومی برای رسیدن به آیندهی اقتصادی پایدار و هویتمند استفاده شود. بیتوجهی به زمینههای هویتی، بهویژه در ابعاد طبیعی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، نتایج منفی ازقبیل تضعیف محیطزیست و فرهنگ بومی، ناپایداری اقتصاد شهرها و مناطق در تحولات جهانی و نیز کاهش منابع و بیعدالتی را بهدنبال دارد؛ مسئلهای که بسیاری از شهرها و مناطق ایران با آن مواجه هستند و هویت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی مناطق را تضعیف میکند. هدف این پژوهش، تبیین ابعاد، زمینهها و ظرفیتهای رقابتپذیری هویتی شهری، به عبارتی دیگر تدوین چارچوب رقابتپذیری هویتی در شهرهای ایرانی باتوجه به زمینه و نهایتاً چگونگی و سازکار بهکارگیری زمینههای هویتی در ارتقای رقابتپذیری شهرها و مناطق است که با روش تحلیلی و اسنادی با راهبردی زمینهمدار انجام شده است. برای ارتقای شهر به شهری رقابتپذیر و هویتمند، باید برنامهی جامع توسعهی شهر و مناطق معطوف به هویت شهرها و مناطق را با تأکید بر مزیتهای رقابتی تدوین کرد. این مزیتهای رقابتی در ابعاد و زمینههای طبیعی و زیستمحیطی، تاریخی، فضایی- کالبدی، مذهبی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، علمی و ورزشی تبیین و دستهبندی میشوند. درراستای ارتقای رقابتپذیری در شهرها توجه کامل به زمینههای هویتی بسیار ضروری و کلیدی بهنظر میرسد. زمینهها و ویژگیهای هویتی نیازمند مستندسازی دقیق و بهروز است و این کار در برنامهریزی رقابتپذیری مناطق، شهرها و ... ، بسیار مؤثر است. تحقق شهرهای رقابتپذیر، نیازمند چشماندازسازی، تدوین راهبردها و سیاستهای عملیاتی است که در تمامی ابعاد شهری تبیین شده باشند. ایجاد شهر رقابتی، از مسیر شناخت مزیتهای رقابتی بالقوه شروع و با تدوین چشماندازها و راهکارهای عملی معطوف به زمینههای هویتی به نقطهی آرمانی نزدیک میشود. مهمترین راهبردهای رقابتپذیری هویتی با رویکرد زمینهگرای شهری عبارتاند از: شناخت مزیتهای رقابتی در ابعاد هویتی و برندسازی آنها، نوآوری، تسهیل زیرساختهای رقابتی، گردشگری شهری، برندسازی شهری، برندسازی مکان معماری، اصالت کالا و برندهای معطوف به زمینههای هویتی.
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
در دهههای گذشته، برنامهریزی در سطوح متفاوت خود، مخصوصاً در سطح منطقهای، مفهومی متفاوت با سازمان شکلدهندهی فعالیتهای همسو در تولید یک محصول را تجربه کرده است. خوشهی صنعتی مفهومی برپایهی همکاری میان بنگاههای تولیدی در همجواری با یکدیگر است. اگرچه ردپایی از این مفهوم در نظریات برنامهریزی صنعتی یافت میشود، آنچه امروزه آن را از مفاهیم گذشته متمایز میکند، از یکسو اثرگذاری خوشهی صنعتی بر بخشهای مختلف اقتصادی (برنامهریزی اقتصادی) و از سوی دیگر اثرگذاری آن بر/ اثرپذیری آن از توسعهی فضایی منطقه (برنامهریزی فضایی) است. در این مقاله، تلاش میشود با هدف تعیین نقش خوشهی صنعتی در توسعهی فضایی منطقه و نقش توسعهی فضایی منطقه در بهینه کردن تولید محصول خوشهی صنعتی، رابطهی معناداری میان عرصههای کالبدی، اقتصادی و اجتماعی خوشهی صنعتی و توسعهی فضایی منطقه برقرار شود. در این راستا، باتوجه به محتوای مسئله، این پژوهش بر مباحث کیفی ازنوع نظری- کاربردی متمرکز است و بر دو محور اساسی روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانهای یا اسنادی استوار است. ازاینرو، در چارچوب برنامهریزی راهبردی، طراحی سازمان فضایی توسعهی منطقهای مبتنیبر گسترش فعالیت بنگاههای کوچک و متوسط، با استفاده از نتایج بیانیهی راهبردی ناشی از ماتریس سوات توسعهی فضایی خوشهی صنعتی، طی مراحل سازماندهی کانونها، محورهای فضایی و پهنههای فضایی صورت میگیرد. درنهایت، از تلفیق نتایج حاصل از مراحل سهگانهی مذکور، سازمان فضایی پیشنهادی توسعهی فضایی منطقهی مبتنیبر توسعهی خوشهی صنعتی بهعنوان دستاورد مهم این پژوهش شکل میگیرد.