جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای انتشار دیاکسیدکربن
ابوالقاسم مهدوی، سونای امیربابایی،
دوره ۱۵، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
چکیده
مطالعات بسیاری تا کنون اثر عواملی نظیر رشد اقتصادی، مصرف انرژی و تجارت خارجی را بر میزان انتشار آلایندههای ناشی از احتراق سوختهای فسیلی، به ویژه دیاکسیدکربن مورد بررسی قرار دادهاند. توسعه مالی یکی دیگر از عواملی است که چنانچه اثر آن توأم با رشد اقتصادی بر میزان انتشار دیاکسیدکربن مورد بررسی قرار گیرد، میتوان شاهد تفاوت معناداری در نتایج تحقیق بود. مطالعه حاضر با به کارگیری یک مدل خودرگرسیون با وقفههای توزیعی (ARDL)، اثر توسعه مالی را بر کیفیت محیطزیست ایران برای دوره زمانی ۲۰۰۷-۱۹۷۳ مورد بررسی قرار داده است. براساس نتایج این تحقیق، ضریب شاخص توسعه مالی با علامت منفی در مدل ظاهر شد که بیانگر رابطه معکوس میزان انتشار دیاکسیدکربن با توسعه مالی است . لذا به ازای سطوح بالاتر توسعه مالی، میتوان انتظار کاهش انتشار دیاکسیدکربن را داشت.
خانم مریم جعفری تراجی، دکتر مجید مداح، دکتر نورالدین شریفی،
دوره ۲۲، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
رشد سبز، بر تولید و عرضه محصولات سازگار با محیطزیست تأکید دارد و به عنوان یک راهبرد مناسب برای رشد اقتصادی همراه با نگهداری و حفظ منابع طبیعی و کاهش انتشار آلودگی در کشورها مطرح است. با توجه به آنکه ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه، در زمینه شاخص رشد سبز، عملکرد مطلوبی ندارد، لازم است تا در این زمینه، انرژیبری و آلایندگی فعالیت های مختلف اقتصادی و شناسایی فرصت های اقتصادی رشد سبز از نظر شاخص های تولید و اشتغال، مورد ارزیابی قرار گیرد. این تحقیق با استفاده از روش داده - ستانده انرژی چند عاملی و اطلاعات جدول داده - ستانده سال ۱۳۹۵، در پی بررسی و تحلیل تأثیر تقاضای نهایی بر مصرف انرژی اولیه، انتشار CO۲، رشد اقتصادی و مشاغل انرژی است که درنتیجۀ آن، با در نظر گرفتن همزمان دو شاخص رشد و اشتغال، پتانسیل های رشد سبز در بخشهای اقتصادی ایران مورد شناسایی قرار می گیرند. نتایج تجربی این تحقیق، نشان میدهد که بخشهای مربوط به تولید محصولات کشاورزی، دامی، خدماتی و محصولات غذایی، دارای کمترین میزان انتشار دیاکسیدکربن به ازای هر واحد رشد تولید و رشد مشاغل انرژی هستند. در مقابل، به دلیل پتانسیل پایین رشد سبز خدمات حمل و نقل، فلزات اساسی، محصولات از لاستیک و پلاستیک، تشویق افزایش تقاضای نهایی برای محصولات این بخشها، جذاب نخواهد بود؛ بهطوریکه برای برنامهریزی رشد سبز، به تغییرات ساختاری در این بخشها، نیاز است.