جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای لطفعلی پور
محمدرضا لطفعلی پور، محمد علی فلاحی، سید سعید حسینی،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( تابستان ۹۴ ۱۳۹۴ )
چکیده
ارتقای بهرهوری همواره به عنوان یکی از راهکارهای مهم تأمین رشد اقتصادی و افزایش رقابت‌پذیری بنگاه‌ها مورد توجه بوده است.
در پژوهش حاضر، نخست بهرهوری کلعواملبااستفادهازروشدیویژیا در دوره ۱۳۸۸-۱۳۸۲ اندازهگیری و سپس اثر باز بودن تجاری به همراه مصرف انرژی و سرمایه انسانیبر بهرهوری کل عوامل تولید در زیربخشهای صنعت بررسی شده است.
نتایج حاصل از برآوردها به روش دادههای تابلویی و در سطح کدهای دو رقمی ISIC، نشان میدهد، باز بودن تجاری، مصرف انرژیو سرمایه انسانی تأثیر مثبت و معنیداری بر بهرهوری کل عوامل تولید دارند. در ضمن، اثر سرمایه انسانی از نوع مهارت و تجربه، بیشتر از اثر سرمایه انسانی از نوع تحصیلات بر بهرهوریکل میباشد.
محمدرضا لطفعلی پور، بهاره بازرگان،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۵ ۱۳۹۵ )
چکیده
تراز تجاری از مهم ترین متغیرهای کلان و از محدودیت های استراتژیک اقتصاد کلان برای کشورهای در حال توسعه می باشد. نرخ ارز که رابطه برابری پول ملی و یا ارزش پول ملی در مقابل پول های بیگانه (اسعار) تعریف میگردد، به عنوان یکی از عوامل کلیدی مؤثر بر تراز تجاری کشورها شناخته می شود. از آنجا که نرخ ارز مؤثر واقعی، تغییر و تحول قیمت ها و هزینههای نسبی را با یک پول مشترک اندازه میگیرد، عمومی ترین شاخص استفاده شده برای رقابت پذیری است. این شاخص موقعیت رقابتی کشور را نشان میدهد. آشفتگی و نوسان در عملکرد این شاخص، از یک طرف مبین عدم تعادل در اقتصاد و از سوی دیگر، علت بی ثباتی بیشتر محسوب می شود. با توجه به اینکه جهت و میزان اثر گذاری نرخ ارز حقیقی بر تراز تجاری از موضوعات بسیار با اهمیت است، در این پژوهش تغییرات نرخ ارزحقیقی مؤثر بر تراز تجاری ایران و شرکای عمده برای دادههای سالانه دوره ۹۰-۱۳۷۲ در قالب مدل تصحیح خطای برداری (VECM) بررسی شده و نتایج حاکی از آن است کهدر کوتاه مدت نوسانات نرخ ارز حقیقی مؤثر تنها برای کشور آلمان منجر به کاهش تراز تجاری میگردد و در بلند مدت، برای کشور ایتالیا منجر به افزایش تراز تجاری میگردد.
محب اله مطهری، محمد رضا لطفعلی پور، شهاب متین،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۵ ۱۳۹۵ )
چکیده
شناخت ماهیت ارتباط علّی میان متغیرهای اقتصادی برای سیاستگذاران و برنامهریزان اقتصادی بسیار حائز اهمیت است. بنابراین، مطالعه حاضر علیت گرنجری میان شاخص قیمت تولید کننده (PPI) و شاخص قیمت مصرفکننده (CPI) را برای اقتصاد ایران بررسی می‌کند. از نقطه نظر سیاستی، نتایج مطالعه می توانند سیاستگذاران اقتصادی را در اتخاذ سیاست‌های مؤثر ضد تورمی آگاه سازند. برای این منظور، دادههای ماهانه دوره زمانی ۱۳۶۹ تا ۱۳۹۰ به کار گرفته شده اند. نتایج آزمون همانباشتگی نشان می دهد که ارتباط تعادلی بلندمدتی میان این متغیرها وجود دارد. بر اساس آزمون هسیائو، در هر دو افق زمانی کوتاه مدت و بلندمدت، علیت دوطرفه میان CPI و PPI وجود دارد. آزمون تودا و یاماموتو نیز بر ارتباط علّی دوطرفه میان متغیرها دلالت دارد. با این حال، به نظر می رسد که علیت از PPI به CPI قویتر از CPI به PPI است که فرضیه کاشینگ و ام. سی. گاروی (۱۹۹۰) را تأیید می کند.
