جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای علیجانی
فاطمه علیجانی، مسعود همایونی فر، علیرضا کرباسی، مهدیه مسنن مظفری،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۸۹ ۱۳۸۹ )
چکیده
سیاست گسترش تجارت بین¬الملل و توسعه صادرات، از دیر باز مورد توجه اقتصاددانان و سیاستگذاران اکثر کشورهای جهان بوده و یکی از ارکان مهم برنامه¬ریزی را به خود اختصاص داده است.
در این مطالعه، از روش خودرگرسیون برداری در قالب مدل تصحیح خطا، به بررسی اثر همزمان سیاست های اقتصادی بر صادرات محصولات کشاورزی و صنعتی با بهره گیری از سری زمانی سالانه
۸۶- ۱۳۵۰ پرداخته و از آزمون ایستایی و آزمون یوهانسون و شوک های آنی استفاده شده، سیاست های مورد استفاده در این مدل سازی، شامل سیاست مالی، پولی و تجاری بوده است.
نتایج نشان داد سیاست پولی اثر مثبت و معناداری در کوتاه¬مدت بر صادرات صنعتی و کشاورزی دارد، در حالی¬که تغییرات نرخ بهره و هزینه¬های دولت به ترتیب تأثیر معکوس و مستقیم معناداری روی صادرات صنعت و کشاورزی دارند؛ سیاست تجاری نیز تأثیر هم جهت در بلند مدت با صادرات صنعت و کشاورزی دارد.
در انتها نیز شوک هر متغیر روی صادرات بررسی شد. پیشنهاد می شود به منظور افزایش صادرات غیرنفتی، نرخ ارز به قیمت واقعی تعیین شده و با افزایش حجم پول و استفاده از آن در سرمایه¬گذاری و افزایش عرضه کالا، تورم کاهش و متعاقب آن صادرات غیر نفتی افزایش یابد.
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۸۹ )
چکیده
چکیده
تغییرات عناصر اقلیمی می توانند بر وضعیت فنولوژی گیاهان مانند تاریخ شروع سبزینگی، اوج رشد و شروع پیری گیاه تأثیرات قابل توجهی بگذارند. تصاویر NOAA/AVHRR و داده¬های اقلیمی مربوط به سال ۲۰۰۶م است که در مراتع زاگرس در سطوح کم، متوسط و متراکم برای تعیین آستانه های اقلیمی بررسی شده است. نتایج طبقه بندی حاصل از همبستگی ترکیب مقادیر حداکثر شاخص اختلاف گیاهی نرمال شده (NDVI) و عناصر اقلیمی درون¬یابی¬شده (بارش، دما و رطوبت نسبی) به صورت ماهانه عبارت انداز: بالاترین R۲ در مراتع متراکم (۶۴۷۸/۰) و کمترین R۲ در مراتع کم تراکم (۱۳۶/۰). به طور کلی، تراکم مراتع زاگرس براساس ارتفاع زیاد می¬شود. در عناصر اقلیمی بارش با ارتفاع زیاد و با دما کم می شود؛ اما رطوبت توزیع نامتعادل تری نسبت به ارتفاع دارد. در مراتع کم تراکم، بارش تا ۲۲۰میلی متر بر مقدار NDVI می افزاید و دمای ۴ درجه سانتی¬گراد آستانه رشد پوشش گیاهی است. در مراتع نیمه متراکم، بارش ۱۰۸-۳۸ میلی¬متر و دمای ۲۱-۱۸ درجه سانتی گراد بر رشد پوشش گیاهی تأثیر می گذارد و در زمستان دمای بالای ۱۲ درجه سانتی گراد مقدار NDVI را افزایش می دهد. در مراتع متراکم، بارش ۱۰۹- ۳۳ میلی¬متر و دمای ۲۲- ۱۶ درجه سانتی¬گراد باعث افزایش NDVI می شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد به طور کلی در همه سطوح تراکم مراتع زاگرس، رطوبت نسبی بیش از۴۰درصد باعث افزایش مقدار NDVI می¬شود، همچنین در زمستان نقش اصلی را در افزایش NDVI عنصر دما، و در تابستان عنصر بارش ایفا می¬کند، اما در بهار هر دو عنصر بارش و دما تأثیر موازی دارند.
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۱ )
چکیده
هدف این مطالعه بررسی همدید آتش سوزی های جنگل در ناحیه خزری است. برای این منظور، اطلاعات روزانه آتش سوزی سال های۱۳۸۳-۸۵ شامل روز وقوع آتش سوزی، منطقه آتش گرفته و مساحت سوخته شده از اداره های کل منابع طبیعی استان های منطقه و داده های روزانه هواشناسی برای دوره مورد نظر از سازمان هواشناسی کشور گرفته شده است. در این تحقیق از شش ایستگاه در سواحل دریای خزر و شش ایستگاه در جنوب رشته کوه های البرز برای مقایسه داده های اقلیمی استفاده شده است. تحلیل های همدید نیز با استفاده از نقشه های سایت NOAA در ساعت های صفر و ۱۲ و در چهار سطح ۱۰۰۰، ۸۵۰، ۷۰۰ و ۵۰۰ هکتوپاسکال صورت گرفته است. مؤلفه های U وV در این چهار سطوح در ساعت های صفر و ۱۲ محاسبه و تحلیل شده اند. نتاج تحقیق نشان می دهد وقوع پدیده آتش سوزی هم زمان با حضور زبانه کم ارتفاعی در سطوح میانی جو است که محور آن در شرق دریای مدیترانه روی کشورهای ترکیه و عراق قرار می گیرد. این سامانه در غرب دامنه های تالش و جنوب رشته کوه های البرز بارش ایجاد کرده و در دامنه های شرقی تالش و شمال البرز موجب باد گرم و خشک شده که می تواند توجیه کننده آتش سوزی های منطقه باشد.
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( زمستان ۱۳۹۸ )
چکیده
اهداف: کوکسیدیوزیز از شایعترین بیماریهای عفونی در طیور است که هر ساله خسارت زیادی وارد میکند. گیاه شیرینبیان در طب سنتی برای موارد متعددی استفاده میشود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی عصارههای آبی و الکلی این گیاه بر اووسیستهای آیمریا تنلا در شرایط آزمایشگاهی بود.
مواد و روشها: ابتدا پس از خوراندن تعداد ۷۵۰۰۰ اووسیست به جوجههای ۱۴ روزه اووسیستهای غیر اسپوروله به دست آمد. برای بهدستآوردن اووسیست اسپوروله مقدار ۹گرم از مدفوع جوجهها در بیکروماتپتاسیم ۲% خیسانده و به مدت ۷۲ ساعت در دمای °C۲۷ انکوبه شد. غلظتهای ۱، ۲ و ۵% عصارههای آبی و الکلی شیرینبیان تهیه و اووسیستها به مدت ۴۸ ساعت در تماس با این عصارهها قرار گرفتند و تعداد اووسیستهای اسپوروله و غیر اسپوروله در ساعتهای ۱، ۱۲، ۲۴ و ۴۸ شمارش شدند. بهمنظور جلوگیری از هر خطا، آزمایشات سه بار تکرار شدند.
یافتهها: عصارههای شیرینبیان در مقایسه با گروه کنترل در همه غلظتهای مورد استفاده اثر بهتری در کاهش تعداد اووسیستهای اسپوروله و غیر اسپوروله آیمریا تنلا داشتند (۰/۰۵p<). این اثر مهارکنندگی با زمان ارتباط مستقیم داشت و بهطور مداوم با گذشت زمان افزایش مییافت.
نتیجهگیری: عصاره الکلی شیرینبیان در مقایسه با عصاره آبی اثر بهتری داشت، بهطوری که بهترین تاثیر مربوط به عصاره ۵% الکلی بود. با این حال شناخت بهترین دوز برای بیشترین اثرات ضدکوکسیدیایی عصاره شیرینبیان همچنین اثرات آن بر سایر گونههای آیمریا و مدلهای حیوانی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.