---

نگاهی گذرا به بودجه¬ ایران نشان می¬دهد که در اغلب قریب به اتفاق سالها، همواره بخش قابل توجهی از کسری بودجه دولت ایران از طریق چاپ پول تأمین مالی شده است. انتشار پول از طریق تورم و رشد حقیقی اقتصاد، منجر به تحقق درآمد برای دولت و با افزایش سطح عمومی قیمت¬ها، از نظر کاهش قدرت خرید مردم، منجر به "مالیات تورمی" می¬گردد که بدون آگاهی مردم، ازآنها اخذ می¬شود. با رشد حقیقی اقتصاد به منظور به گردش درآمدن تولیدات اضافی، نیاز به مانده حقیقی پول بیشتر می شود. در این شرایط، دولت با اعطای پول اعتباری، کالاها و خدماتی را که دارای ارزش ذاتی هستند به تصاحب خود درمی¬آورد. در این مطالعه، با توجه به اهمیت رشد اقتصادی در مباحث کلان، رابطه حق¬الضرب پول با رشد سرانه اقتصادی، با استفاده از مدل¬های اقتصادسنجی بررسی، و مدل¬های تصریح شده با بهره¬گیری از داده¬های دوره ۸۶- ۱۳۴۵ و به روش CLS برآورد و نتایج آنها مورد تجزیه و تحلیل واقع شده و حد آستانه¬ای سهم حق الضرب از تولید ناخالص داخلی نیز مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان می¬دهد حق¬الضرب پول در سطوح بالا¬تر از حدآستانه، دارای اثر منفی و معنی¬دار بر رشد اقتصادی است ولی در سطوح پایین¬تر از حد آستانه، تأثیر حق¬الضرب بر رشد اقتصادی خنثی است.