دوره 24، شماره 3 - ( 1403 )
جلد 24 شماره 3 صفحات 312-283 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار گروه حکمرانی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ، sghobadi@khuisf.ac.ir
چکیده: (1534 مشاهده)
با توجه به اهمیت تورم در نظام اقتصادی و مطرح‌شدن کاهش یا زیان تولیدی ناشی از یک سیاست ضد‌تورمی به‌عنوان جزء جدایی ناپذیر سیاست‌های کنترل تورم، بررسی نسبت چشم‌پوشی و عوامل مؤثر بر آن که زیان انباشته در تولید واقعی را در نتیجۀ یک درصد کاهش دائمی در تورم اندازه‌گیری می‌کند و معیاری است که می‌توان با توسل بدان تا حدودی آثار سیاست‌های کنترل تورم اعمال‌شده از سوی بانک مرکزی را ارزیابی نمود، ضروری به‌نظر میرسد. از این‌رو در مطالعه حاضر به شناسایی عوامل مؤثر بر نسبت چشم‌پوشی با تأکید بر بدهی دولت در ایران در دوره زمانی 1376:1-1400:1 پرداخته شد. برآورد الگوی تحقیق با استفاده از رویکرد غیرخطی رگرسیون انتقال ملایم (STR) انجام شد. نتایج حاصل از برآورد الگو نشان می‌دهد که نسبت بدهی دولت با یک وقفه متغیر انتقال تابع نسبت چشم‌پوشی است. با رسیدن متغیر مذکور به حدآستانه‌ای برابر با 817/0، تابع نسبت چشم‌پوشی تغییر رژیم داده و وارد رژیم دوم شده است. نتایج برآورد حاکی از اثر مثبت بدهی دولت به تولید ناخالص داخلی و درجه بازبودن تجاری بر نسبت چشم‌پوشی در هر دو رژیم است، به‌طوری‌که این اثرات در رژیم دوم تقویت شده است. شفافیت سیاست پولی و هدف‌گذاری تورم در هر دو رژیم اثر منفی بر نسبت چشم‌پوشی داشته‌اند، اما این اثرات در رژیم دوم تقویت شده است. سرعت کاهش تورم علی‌رغم تأثیر بی‌معنی در رژیم اول، در رژیم دوم اثر مثبت و معنی‌داری بر نسبت چشم‌پوشی داشته است.
شماره‌ی مقاله: 11
واژه‌های کلیدی: نسبت چشم‌پوشی، بدهی دولت، هدف‌گذاری تورم، شفافیت سیاست‌های پولی، مدل رگرسیون انتقال ملایم
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اقتصاد کلان و اقتصاد پولی
دریافت: 1402/8/2 | پذیرش: 1402/8/24 | انتشار: 1403/6/17
دریافت: 1402/8/2 | پذیرش: 1402/8/24 | انتشار: 1403/6/17
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |