دوره 15، شماره 3 - ( 1394 )                   جلد 15 شماره 3 صفحات 210-195 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه خوارزمی
2- دانشیار گروه اقتصاد دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی دانشگاه بوعلی سینا
3- کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا
چکیده:   (14365 مشاهده)
در چند دهه­ی­ اخیر، عرضه­ی­ نیرویِ کار تحصیل­کرده به بازار کار افزایش یافته که موجب پدیدارشدن تحصیلات فرانیاز شده است. تحصیلات فرانیاز بالقوه پدیده­ای هزینه بر برای اقتصاد محسوب می­شود که  ضرورت بررسی این موضوع را نمایان می­سازد. دراین مقاله سعی شده استکه با روش میانگین تطابق تحقق یافته(RM)[1] و به کمک کدهای طبقه ­بندی مشاغل[2](ISCO) و با استفاده از داده­های طرح آمارگیری از ویژگی­های اجتماعی و اقتصادی خانوار سال1382 و به کمک مدل وردوگو وردوگو[3]بهبررسی بازده سال­های تحصیل، تحصیلات فرانیاز و فرونیاز در ایران بپردازیم. در این راستا متغیرهای دیگری همچون جنسیت، تأهل و مالکیت (به لحاظ دولتی و خصوصی بودن) نیز مورد بررسی قرار می­گیرد. نتایج تحقیق نشان می­دهد که، بازده هرسال تحصیلات رسمی به طور متوسط 3/9% می­باشد و در صورت برابر بودن تحصیلاتِ افراد، افرادی که تحصیلات فرانیاز دارند، در مقایسه با افرادی که تحصیلات­شان فرانیاز نیست، درآمد کمتری کسب می­کنند و افراد دارای تحصیلات فرونیاز، نسبت بهکسانی که تحصیلاتشان فرونیاز نیست، درآمد بیشتری کسب می­کنند. همچنین اثر تجربه بر درآمدِ افراد، مثبت اما با نرخی کاهشی مشاهده می­شود و نیز مشاهده می­شود که زنان و مجردها، درآمد کمتری نسبت به سایرین کسب می­کنند.
[1]. Mean Realized Matches [2]. International Standard Classification of Occupations [3].Verdugo, R., & Verdugo, N. (1989).
متن کامل [PDF 398 kb]   (14505 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: A2 - Economic Education and Teaching of Economics
دریافت: 1391/12/14 | پذیرش: 1392/8/8 | انتشار: 1394/8/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.