تأثیر ترجیح زمانی بر رشد اقتصادی

دلالی اصفهانی, رحیم; واعظ برزانی, محمد; زارعیان, سعید

جستجو در:

همه

صفحات وب

کتب

نشریات

مرکز نشر آثار علمی

پژوهشهای اقتصادی ( رشد و توسعه پایدار )

دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۱۳۹۵ ) جلد ۱۶ شماره ۳ صفحات ۱۷۹-۱۵۵ | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.17356768.1395.16.3.7.4

Mendeley

Zotero

RefWorks

Dallali Isfahani R, Vaez Barzani M, Zareian S. Impact of Time Preference on Economic Growth. QJER 2016; 16 (3) :155-179
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-8664-fa.html

دلالی اصفهانی رحیم، واعظ برزانی محمد، زارعیان سعید. تأثیر ترجیح زمانی بر رشد اقتصادی. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). ۱۳۹۵; ۱۶ (۳) :۱۵۵-۱۷۹

URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-۱۸-۸۶۶۴-fa.html

تأثیر ترجیح زمانی بر رشد اقتصادی

رحیم دلالی اصفهانی^۱

، محمد واعظ برزانی^۱

، سعید زارعیان^*

^۲

۱- هیئت علمی دانشگاه اصفهان
۲- دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان

چکیده: (۶۸۱۳ مشاهده)

توسعه اقتصادی، ارتقاء سطح زندگی و رفاه افراد جامعه، همواره از مهمترین مسائل پیش روی برنامهریزان یک کشور بوده که از پیش شرط‌های آن، محقق ساختن رشد اقتصادی بالاتر در جامعه است. با توجه به اهمیتی که ترجیح زمانی به عنوان یک متغیر کلان اقتصادی در تشکیل سرمایه، رشد و توسعه اقتصادی دارد و از مهمترین ریشههای ایجاد کننده نرخ بهره است، نقش مهمی در سلامت اقتصاد ایفا میکند. وجود ترجیح زمانی، نشان دهنده بی صبری جامعه در مورد مصرف و با ارزش بودن مصرف زمان حال نسبت به مصرف آتی میباشد. بنابراین، هرچه نسل حاضر در تخصیص بهینه منابع بین خود و نسل آینده، اهمیت بیشتری برای خود قائل باشند، حجم منابع در دسترس کاهش خواهد یافت و رشد اقتصادی در نرخ پایین‌تری تثبیت خواهد شد. در این پژوهش با توجه به جنبههای نظری، پایههای خرد اقتصادی و استفاده از منطق ریاضیات، به ارائه یک استدلال منطقی در تحلیل پدیدههای کلان اقتصادی پرداخته شده است. هدف این مطالعه، نشان دادن چگونگی تأثیر ترجیح زمانی بر رشد اقتصادی است. با استفاده از نرم افزار MATLAB و کالیبره کردن الگوی رمزی برای اقتصاد ایران، مسیر بهینه متغیرهای مصرف، پس انداز، سرمایه و رشد اقتصادی در حالت وجود تعهد و عدم وجود تعهد، استخراج شده است. نتایج بررسی حاکی از آن است مسیر بهینه موجودی سرمایه، مصرف و رشد اقتصادی در حالت تعهد کامل، ابتدا بیشتر از حالت عدم تعهد است و در انتهای دوره، مسیر بهینه متغیرها با یکدیگر همگرا می‌شوند. در بخش پایانی، چگونگی تغییر ترجیح زمانی بر مسیر بهینه متغیرها بررسی شد. اجرای سناریوهای مختلف نشان میدهد، افزایش نرخ ترجیح زمانی باعث کاهش رفاه اقتصادی، نرخ مؤثر ترجیح زمانی، رشد اقتصادی و مسیر بهینه متغیرها میشود.

واژه‌های کلیدی: ترجیح زمانی، رشد اقتصادی، تعهد، عدم وجود تعهد

متن کامل [PDF 1133 kb] (۴۴۳۵ دریافت)

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.