۱- استادیار و عضو هیأت علمی گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا
۲- دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا.
چکیده: (۸۷۰۶ مشاهده)
ایجاد و حمایت از صنایع کوچک و متوسط در برنامههای توسعه اقتصادی و همچنین تأکید بر روی بهبود کارایی و بهرهوری آنها در سیاست های اتخاذ شده، نشان از جایگاه مهم این گونه از صنایع در اقتصاد کشورهای پیشرفته و توسعه یافته دارد. در حالت کلی مهمترین نقش و اهمیت این گونه از صنایع در توسعه صنعتی و اقتصادی را می توان در اشتغال زایی مؤثر، مدیریت مناسب زنجیره تأمین تولید، ایجاد ارزش افزوده و کاهش وابستگی به واردات بی رویه دانست. در این راستا، از آنجایی که بهبود کارآیی و بهرهوری صنایع کوچک میتواند زمینهساز برخورداری از ویژگیهای برشمرده و همچنین توزیع مناسبتر درآمد در جامعه باشد، هدف از انجام این تحقیق، بررسی و سنجش انواع کارآییهای فنی، مدیریتی و مقیاس در زیر بخشهای مهم صنایع کوچک و ارائه توصیههای سیاستی به صاحبان صنایع ناکارآمد است. برای این منظور، از روش تحلیل مؤلفههای اصلی (PCA) و تحلیل عاملی برای تعیین متغیرهای مدل و همچنین از مدل تحلیل پوششی دادهها (تلفیقی) برای سنجش و تحلیل حساسیت عوامل مؤثر بر کارآیی و بهرهوری صنایع کوچک طی دوره 1386-1381 استفاده شده و نتایج تحقیق، نشان میدهد که از 22 زیر بخش صنایع کوچک مورد بررسی، فقط تعداد 8 صنعت طی دوره به صورت کارا عمل نمودهاند. همچنین اندازهگیری بهرهوری توسط شاخص مالم کوئیست طی دوره مورد بررسی، نشان داد که بهرهوری این صنایع از رشد مثبتی برخوردار بوده است.
دریافت: 1389/11/23 | ویرایش نهایی: 1392/3/20 | پذیرش: 1390/12/7 | انتشار: 1392/2/1