دوره 22، شماره 3 - ( 1401 )                   جلد 22 شماره 3 صفحات 27-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دکتری اقتصاد سلامت، دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشیار اقتصاد و مدیر گروه توسعه و برنامه ریزی اقتصادی، دانشگاه تربیت مدرس ، assari_a@modares.ac.ir
3- دانشیار مدیریت بلایا، اضطرار و تداوم کسب و کار، دانشکده مطالعات اداری، دانشگاه یورک، تورنتو، کانادا
4- دانشیار اقتصاد، پژوهشکده اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس
5- استاد اقتصاد، دانشگاه اصفهان
چکیده:   (1620 مشاهده)
امروزه سهم کمکهای دولتی از هزینه‌های عمومی دولت به دو صندوق بازنشستگی کشوری و لشگری، از حدود 11 درصد در سال 1392 به حدود 19 درصد در سال 1400 افزایش پیدا کرده و این روند، در سالهای اخیر، رو به افزایش بوده است. پژوهش حاضر، به دنبال شبیه سازی و اعمال سیاستهای اصلاحی، جهت بهبود ناترازی مالی موجود در نظام بازنشستگی ایران با بهره گیری از مدلهای تعادل عمومی پویای تصادفی(DSGE)  میباشد. برای این منظور، یک بار مدل برای سیستم پرداخت مزایای معین  (PAYG-DB) که در حال حاضر در ایران استفاده می‌شود و سپس برای سیستم مبتنی بر تأمین مالی براساس میزان اندوختهگذاری جزئی کالیبره گردید تا اثرات رفاهی و توزیعی آنها با یکدیگر مقایسه شود. نتایج حاصل از شبیه سازی، نشان می‌دهد که افراد با انتقال به سیستم اندوختهگذاری جزئی، پس انداز خود را کاهش میدهند و این موضوع، باعث افزایش مصرف در همه نسلها و افزایش انباشت سرمایه در کل جامعه میگردد. در بخش دوم مقاله، از توابع واکنش آنی برای بررسی اثرات متغیرهای بیماری‌های نوپدید و سالمندی جمعیت بر ناترازی مالی صندوقهای بازنشستگی استفاده شد. نتایج پژوهش، نشان میدهد که ناترازی مالی صندوقها به دنبال بروز شوک مثبت در متغیرهای فوق، افزایش مییابد. براساس نتایج پژوهش، اعمال اصلاحات پارامتریک همچون مکانیسمی که سن بازنشستگی را با امید به زندگی مرتبط کند و انتقال به سیستم اندوختهگذاری جزئی، میتواند ناترازی مالی را کاهش و پایداری مالی را در نظام بازنشستگی ایران، افزایش دهد.
شماره‌ی مقاله: 1
متن کامل [PDF 1439 kb]   (562 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: اقتصاد رفاه و سلامت
دریافت: 1400/12/10 | پذیرش: 1400/12/22 | انتشار: 1401/6/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.