دوره 21، شماره 3 - ( 1400 )
جلد 21 شماره 3 صفحات 18-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سکینه دهقانیان1 
، کاظم یاوری* 2، مهدی حاج امینی3
، کاظم یاوری* 2، مهدی حاج امینی3
1- کارشناسی ارشد اقتصاد از دانشگاه یزد
2- استاد اقتصاد دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری دانشگاه یزد ، kyavari@yazd.ac.ir
3- استادیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد
2- استاد اقتصاد دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری دانشگاه یزد ، kyavari@yazd.ac.ir
3- استادیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد
چکیده: (3502 مشاهده)
وابستگی اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی، شرایط را برای اعمال تحریمِ شدیدتر فراهم کرده است. یکی از راههایی که برای رفع محدودیتهای حاصل از تحریم مطرح شده، دریافت درآمدهای نفتی بر حسب پولی غیر از دلار است. در همین راستا، پژوهش حاضر، به ارزیابی ریسک جایگزین کردن پول ملی دریافتکنندگانِ نفت ایران به جای دلار میپردازد. یوان و روپیه برای دوره زمانی 2019:05-1990:01 و یورو برای دوره زمانی 2019:05-1999:01 با روشهای خودتوضیح جمعی میانگین متحرک (ARIMA) و خودتوضیح آستانهای (SETAR) مدلسازی شده و سپس، سود و زیان این راهکار برای دوره زمانی 2019:06 تا 2021:12 بر اساس درآمد صادرات نفت ایران به چین، هند و اروپا محاسبه شد. نتایج پیشبینیها، حاکی از این است که به دلیل تقویت ارزش دلار در صورت عدم پوشش ریسک، راهکار فروش نفت به چین و هند و دریافت پول ملی آنها موجب زیانی به اندازه 5 تا 23 درصد ارزش صادراتی نفت ایران به این دو کشور خواهد شد که قابل توجه است. پس اولاً، می باید با دیپلماسی مناسب، امکان این فراهم شود که ریسک کاهش ارزش پول ملی واردکنندگانِ نفت ایران، در قراردادهای فروش نفت، لحاظ شود. ثانیاً، به عنوان نمونه، نشان داده شد که تصمیمات سیاسی، تا چه اندازه میتواند آثار اقتصادی به همراه داشته باشد. بنابراین انتظار میرود، ملاحظات اقتصادی به طور جدی و شفاف در فرایند تصمیم گیری سیاسی، مدنظر قرار گیرد.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اقتصاد بین الملل
دریافت: 1399/11/19 | پذیرش: 1400/1/21 | انتشار: 1400/6/31
دریافت: 1399/11/19 | پذیرش: 1400/1/21 | انتشار: 1400/6/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |