دوره 21، شماره 3 - ( 1400 )                   جلد 21 شماره 3 صفحات 108-67 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.17356768.1400.21.3.1.3

XML English Abstract Print

تأثیر آستانه ای تمرکززدایی ‌مالی ‌ترکیبی بر رشد اقتصادی ‌استان‌های ایران: رویکرد رگرسیون انتقال ملایم تابلویی (PSTR)
نریمان محمدی1 ، غلامعلی حاجی* 2، محمد حسن فطرس3
1- دانشجوی دکتری رشته اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
2- استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران ، g-haji@iau-arak.ac.ir
3- استاد گروه اقتصاد، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده:   (2145 مشاهده)
رابطه بین تمرکززدایی مالی و رشد اقتصادی، در دهه های اخیر، یکی از موضوعات و مباحث محوری در اقتصاد بوده است. تمرکززدایی مالی، ازجمله متغیرهای مؤثر بر رشد اقتصادی است که رابطه تنگاتنگ و انکارناپذیری با برنامه های رشد و توسعه اقتصادی و گسترش تعادل و توازن منطقه ای دارد. این مطالعه به منظور بررسی رفتار غیرخطی رشد اقتصادی در دامنه های تمرکززدایی مالی برای استان های کشور در بازه زمانی 95-1383در چهارچوب مدل اقتصادسنجی رگرسیون انتقال ملایم تابلویی (PSTR)، به عنوان یکی از برجسته ترین مدل های تغییر رژیمی، انجام شده، و در آن، شاخص تمرکززدایی مالی ترکیبی، با استفاده از تکنیک تحلیل مؤلفه‌های اصلی، استخراج و از آن، به عنوان متغیر انتقال، به منظور بررسی تغییرات رشد اقتصادی در مدل غیرخطی مذکور، استفاده شده  است. نتایج حاصل از تخمین مدل، ضمن تأیید وجود رابطه غیرخطی میان متغیرهای مورد مطالعه، یک مدل دو رژیمی با حد آستانه ای 1941/3 و پارامتر شیب 2869/4 را پیشنهاد می کند که براساس آن، تأثیر تمرکززدایی مالی ترکیبی، بر رشد اقتصادی استان ها نامتقارن است؛ به گونه ای که با افزایش تمرکززدایی در رژیمِ حدی یکم، رشد اقتصادی مثبت و پس از عبور از حد آستانه ای و ورود به رژیمِ دوم، به دلیل هزینه های مترتب بر افزایش تمرکززدایی مالی، منفی می شود و از این رو، رابطه بین تمرکززدایی مالی ترکیبی و رشد اقتصادی استان ها، به صورت یک سهمی (U وارون) قابل نمایش می باشد.
واژه‌های کلیدی: تمرکززدایی مالی ترکیبی، تحلیل مؤلفه‌های اصلی، الگوی رگرسیون انتقال ملایم تابلویی
متن کامل [PDF 1806 kb]   (861 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: اقتصاد بخش عمومی
دریافت: 1399/10/14 | پذیرش: 1399/12/13 | انتشار: 1400/6/31
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.