سرمایه خارجی، به عنوان یکی از عوامل توسعه اقتصادی و منبع مهمی برای انتقال تکنولوژی و درآمد¬های ارزی از سوی کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه تلقی می¬شود. سرمایه خارجی و یا انواع جریانات سرمایه خارجی (FCIs) شامل سرمایه¬گذاری مستقیم خارجی (FDI)، درآمدهای انتقالی (PR) و کمک¬های رسمی توسعه¬ای (ODA) می¬باشد و هر کدام از آنها، می¬توانند نقش مهمی در رشد و توسعه اقتصادی ایفا نمایند. هدف از این تحقیق، بررسی اثر هر یک از انواع سرمایه خارجی بر رشد اقتصادی در ایران می¬باشد. به این منظور، از مدل رشد درونزا و تکنیک ARDL طی دوره زمانی 1395-1371 استفاده می¬شود. نتایج تحقیق، بیانگر آن است که همه سه نوع سرمایه خارجی، اثر مثبت و معنی¬دار بر رشد اقتصادی ایران در کوتاه مدت و بلند¬مدت دارند. ضمناً اثر FDI  و PR   بیشتر از ODA می¬باشد و سیاست¬های مالی، پولی و تجاری مناسب، به تأثیرپذیری کامل جریانات سرمایه خارجی بر رشد اقتصادی ایران منجر می¬گردد.

واژه‌های کلیدی: رشد اقتصادی ایران، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، درآمد‌های انتقالی، کمک رسمی توسعه‌ای

متن کامل [PDF 858 kb]   (957 دریافت)