امنیت اقتصادی، یکی از مهم­¬ترین ابعاد امنیت ملی و از زیرساخت­¬های اساسی برای دستیابی به توسعه اقتصادی و  بهبود سطح رفاه اجتماعی به شمار می­¬آید. دگرگونی­¬های جمعیتی، می­¬تواند بر توسعه و روند متغیرهای هدف اقتصادی اثرهای گسترده و ویژه­¬ای داشته باشد. شناخت این اثرها می­¬تواند کمک خوبی برای سیاست­¬گذاری و برنامه­¬ریزی توسعه باشد. هدف از نگارش این مقاله، بررسی اثر ساختار سنی جمعیت بر امنیت اقتصادی ایران طی دوره زمانی  1395-1360 است. در این راستا نخست، شاخص امنیت اقتصادی با استفاده از منطق فازی برآورد شده است. نتایج بیانگر بی­¬ثباتی این شاخص طی دوره مورد بررسی می­¬باشد. سپس اثر الگوی جمعیتی ایران در کنار سایر متغیرهای تاثیرتأثیر گذار بر امنیت اقتصادی ایران با استفاده از روش ¬ GMM سری زمانی ارزیابی شده است. نتایج نشان می­¬دهد که ساختار سنی جمعیت، تاثیرتأثیر منفی و معنا­¬داری بر امنیت اقتصادی ایران دارد. رشد جمعیت، موجودی سرمایه، توسعه مالی، آزادی تجاری و نرخ پس­¬انداز، اثر مثبت و معنا­¬داری بر امنیت اقتصادی داشته است، ولی نرخ تورم، اثر معنا­¬داری بر شاخص امنیت اقتصادی نداشته است. جمعیت ایران به سرعت در حال پیر شدن بوده و اگر روند کنونی ادامه یابد، می­بایدستی منابع محدود اقتصادی به¬جای سرمایه­¬گذاری در بخش­¬های تولیدی و عمرانی، صرف تامینتأمین نیازهای سالمندان شود. بنابر این ضرورت دارد که برنامه­¬ریزی لازم برای مقابله با این مساله انجام شود.

واژه‌های کلیدی: امنیت اقتصادی، ساختار سنی جمعیت، روش فازی، GMM

متن کامل [PDF 1127 kb]   (3478 دریافت)