دوره 18، شماره 2 - ( 1397 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 208-181 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه اقتصاد دانشگاه زنجان ، amir_jabbari@znu.ac.ir
2- استاد گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان
3- استادیار گروه اقتصاد دانشگاه بجنورد
4- دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی
چکیده:   (5944 مشاهده)
برخی ‌از اقتصاددانان در تحلیل های اقتصادی‌ خود از نظام دموکراسی و نهادهای آن، همواره روش هایی بسیار شبیه به تحلیل های بازار را در پیش می گیرند. هنگامی‌که روش ها و فنون تحلیل های اقتصادی در مطالعه  دموکراسی به‌کار می‌رود. یکی از نتایج جالب توجه آن است که به نظر می رسد، بازار سیاسی به گونه ای شبیه به عملکرد بازار اقتصادی عمل می کند.
      از شرایط مهم سازوکار تخصیص بهینه منابع در بازار اقتصادی، می توان به نبود محدودیت زمانی برای پول به عنوان یک کالای خصوصی اشاره کرد. در این راستا، هدف اصلی مقاله این است که از سازوکار عدم محدودیت زمانی پول در بازار اقتصادی، برای تخصیص بهینه منابع و مزایا برای شهروندان در بازار سیاسی استفاده کرد. برای نیل به این هدف، با استفاده از نظریه رأی دهنده عقلانی آنتونی داونز (1957) و به کارگیری ایده الگوی پولی ساموئلسن (1958) در چارچوب نظریه اقتصاد خرد مصرف کننده، الگویی پولی شبیه به فضای بازار سیاسی، طراحی شده است. با استفاده از الگوی طراحی شده می‌توان وضعیت حذف محدویت زمانی و قابلیت ذخیره کردن رأی در قالب الگوی طراحی شده را بررسی و تحلیل کرد.
      نتایج به‌دست آمده از این الگو نشان می دهدکه حذف محدودیت زمانی رأی باعث تخصیص برتر و بهبود وضعیت بهینه رأی‌دهندگان و رسیدن به تخصیص بهینه پرتویی می شود.
متن کامل [PDF 1131 kb]   (2069 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله مستقل | موضوع مقاله: اقتصاد
دریافت: 1395/9/6 | پذیرش: 1396/6/7 | انتشار: 1397/4/3

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.