دوره 14، شماره 2 - ( 1393 )                   جلد 14 شماره 2 صفحات 20-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

jafari Samimi A, Mohammadi Khyareh M. Short run and Long run Relationship among CO2 Emissions, Energy Consumption and Economic Growth: New Evidence from Iran. QJER 2014; 14 (2) :1-20
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-8480-fa.html
جعفری صمیمی احمد، محمدی خیاره محسن. رابطه کوتاه‌ مدت و بلندمدت بین انتشار دی اکسید کربن، مصرف انرژی و رشد اقتصادی: شواهد جدید در ایران. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). 1393; 14 (2) :1-20

URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-8480-fa.html


1- استاد دانشکده علوم اقتصادی و اداری دانشگاه مازندران، بابلسر
2- دانشجوی دکتری اقتصاد دانشکده علوم اقتصادی و اداری دانشگاه مازندران، بابلسر
چکیده:   (11095 مشاهده)
هدف اصلی در این مقاله بررسی روابط کوتاه­مدت و بلندمدت و نیز رابطه علیت بین رشد اقتصادی، انتشار کربن، مصرف انرژی و نرخ اشتغال در ایران است. از این رو، با استفاده از رویکرد آزمون کرانه­ ای هم­انباشتگی به بررسی روابط بین متغیرها در دوره 89-1357 پرداخته شده است.       نتایج تجربی بیانگر وجود رابطه بلندمدت بین متغیرها و کشش انتشار کربن سرانه نسبت به درآمد در کوتاه­مدت و بلندمدت، به ترتیب 03/0 و 07/0 و کشش درآمدی اشتغال در کوتاه­مدت و بلند مدت به ترتیب، 85/0 و 25/3 است. نتایج آزمون علیت گرنجری وجود یک رابطه علیت یک طرفه از سمت تولید ناخالص سرانه به مصرف انرژی سرانه و انتشار کربن سرانه، در حالی که رابطه علیت بین نرخ اشتغال و رشد اقتصادی به صورت یک طرفه و از سمت نرخ اشتغال به رشد اقتصادی را نشان می دهد.      به طور کلی، نتایج مدل بیانگر این است که سیاست هایی از قبیل کنترل انتشار کربن و سهمیه بندی انرژی، در کوتاه­مدت و بلندمدت، دارای آثار منفی بر رشد اقتصادی ایران نیست و ایجاد صنایع کاربر و افزایش نرخ اشتغال، دارای آثار قابل توجه مثبت بر روند رشد اقتصادی بلندمدت در ایران می باشد.  
متن کامل [PDF 209 kb]   (4163 دریافت)    

دریافت: 1391/3/22 | پذیرش: 1391/7/12 | انتشار: 1393/3/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.