مقالات آماده انتشار                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری، گروه اقتصاد،دانشکده اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی ،شیراز ،ایران
2- گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی ،شیراز ،ایران ، hashem.zare@gmail.com
3- گروه اقتصاد،دانشکده اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی ،شیراز ،ایران.
چکیده:   (714 مشاهده)
نظر به افزایش مشکلات و تخریب زیست محیطی در دو دهه اخیر، انگیزه پژوهش حاضر درک اثر مخارج آموزش عمومی بر رشد اقتصادی و کیفیت زیست محیطی ایران با استفاده از یک الگوی تعادل عمومی تصادفی پویا و رویکرد بیزین است. در این راستا، از متغیرهای قابل مشاهده، تولید ناخالص داخلی، مصرف خصوصی، سرمایه‏گذاری، مخارج دولت و نرخ رشد ناخالص پول در دوره 1400:02-1383:01 استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که افزایش مخارج آموزش عمومی به اندازه یک انحراف معیار، موجب افزایش بهره‏وری نهایی مخارج آموزش خصوصی می‏شود. بنابراین ساعات آموزش، سرمایه‏گذاری در آموزش و متعاقب آن، سرمایه انسانی افزایش می‏یابند. افزایش سرمایه انسانی، موجب افزایش تولید، رشد اقتصادی و کاهش تورم می‏شود. کاهش تورم، افزایش دستمزد حقیقی نیروی‏کار و در نهایت تمایل خانوار به افزایش عرضه نیروی کار را به دنبال خواهد داشت. مصرف در پاسخ به افزایش دستمزد حقیقی افزایش یافته و رفتار سرمایه‏گذاری بسیار شبیه به رفتار مصرف و تولید است. بنابراین می‏توان اظهار داشت که تکانه مخارج آموزش عمومی مانند یک تکانه انبساطی عملکرد اقتصاد را تحت تأثیر قرار داده و موجب بهبود شرایط اقتصاد شده است. در بخش زیست محیطی، با افزایش سرمایه انسانی، رشد اقتصادی ارتقا یافته و این موضوع منجر به افزایش آلودگی هوا و کاهش کیفیت زیست محیطی شده است. به عنوان توصیه سیاستی، علاوه بر توجه به آموزش و نقش آن در توسعه سرمایه انسانی به عنوان یک سرمایه‏گذاری بلندمدت، بایستی بهبود کیفیت نهادها مد نظر قرار گیرد.
متن کامل [PDF 2616 kb]   (517 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: اقتصاد بخش عمومی
دریافت: 1402/8/4 | پذیرش: 1402/8/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.