جستجو در:
دوره 22، شماره 4 - ( 1401 )
جلد 22 شماره 4 صفحات 281-261 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azarbayejani M, emadzadeh M, sameti M. Measuring the Level of Competitiveness in the Iranian Electricity Industry, Structural and Non-Structural Approach Aimed at Achieving Sustainable Economic Growth. QJER 2022; 22 (4) : 10
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-62113-fa.html
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-62113-fa.html
آذربایجانی مائده، عمادزاده مصطفی، صامتی مجید. اندازه‌گیری میزان رقابت‌پذیری در صنعت برق ایران، رویکرد ساختاری و غیرساختاری با هدف دستیابی به رشد اقتصادی پایدار. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). 1401; 22 (4) :261-281
مائده آذربایجانی1 
، مصطفی عمادزاده* 2، مجید صامتی3
، مصطفی عمادزاده* 2، مجید صامتی3
1- دانشجوی دکتری رشته علوم اقتصادی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
2- استاد گروه اقتصاد، دانشگاه شیخ بهایی، اصفهان، ایران. ، emadzadeh@shbu.ac.ir
3- استاد گروه اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- استاد گروه اقتصاد، دانشگاه شیخ بهایی، اصفهان، ایران. ، emadzadeh@shbu.ac.ir
3- استاد گروه اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (1092 مشاهده)
براساس الگوهای رشد انرژی - اعم از تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر - از عوامل مؤثر بر رشد اقتصادی است، اما مصرف انرژی‌های تجدیدپذیر به‌واسطه آلایندگی کمتر، به رشد و توسعه پایدار کمک می‌کند. بدین ترتیب، کشورها جهت ایجاد شرایط مناسب برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر همچون برق، تلاش می‌کنند. با برقراری رقابت‌کامل در بازاری همچون بازار برق، از جنبه خرد، مازاد رفاه مصرف‌کننده و تولید‌کننده، بدون دخالت دولت حداکثر می‌شود و انگیزه ورود بخش خصوصی به بازار افزایش می‌یابد. از جنبه کلان نیز با کاهش قیمت و افزایش تولید ناشی از ایجاد رقابت، مصرف برق به عنوان انرژی تجدیدپذیر در مقایسه با انرژی‌های تجدیدناپذیر، افزایش یافته و باعث کاهش تخریب‌زیست محیطی و افزایش رشد و توسعه پایدار می‌شود. طی دهه‌های گذشته در صنعت برق، در سه بخش تولید، انتقال و توزیع، شرایط انحصار طبیعی برقرار بوده و مازاد رفاه مصرف‌کننده و تولید‌کننده حداکثر نمی‌شده است و بنابراین، دخالت دولت توجیه داشت. در سال‌های اخیر، به علت پیشرفت فناوری و حذف انحصار‌طبیعی به دلیل وجود صرفه‌های ناشی از مقیاس، انگیزه ورود بخش خصوصی به تولید برق تقویت شده است. هدف از نگارش این مقاله، اندازه‌گیری درجه رقابت در 9 شرکت برق منطقه‌ای ایران طی سال‌های 1398-1390می باشد و بدین منظور، از دو رویکرد ساختاری ضریب آنتروپی و رویکرد غیرساختاری پانزار-راس استفاده شد. درجه رقابت به روش پانزار-راس، با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته، مقدار عددی 0.253 و به روش ضریب آنتروپی، عدد 0.215 را به دست داد. بدین ترتیب، هر دو رویکرد ساختاری و غیرساختاری، مؤید یکدیگر و بیانگر غیر‌انحصاری بودن صنعت برق در ایران و نزدیک شدن به‌حالت رقابتی می‌باشند.
شماره‌ی مقاله: 10
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
اقتصاد صنعتی
دریافت: 1401/3/19 | پذیرش: 1401/4/3 | انتشار: 1401/10/1
دریافت: 1401/3/19 | پذیرش: 1401/4/3 | انتشار: 1401/10/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |