دوره 20، شماره 3 - ( 1399 )                   جلد 20 شماره 3 صفحات 166-145 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Zobeiri H, motameni M. Human Capital and Economic Complexity in Iran. QJER 2020; 20 (3) :145-166
URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-33426-fa.html
زبیری هدی، موتمنی مانی. سرمایه انسانی و پیچیدگی اقتصاد در ایران. پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پايدار). 1399; 20 (3) :145-166

URL: http://ecor.modares.ac.ir/article-18-33426-fa.html


1- استادیار اقتصاد عضو هیات علمی دانشگاه مازندران ، h.zobeiri@umz.ac.ir
2- دانشیار اقتصاد عضو هیات علمی دانشگاه مازندران
چکیده:   (3236 مشاهده)
پیچیدگی اقتصادی، منعکس‌کننده‌ قابلیت‌های تولیدی یک کشور و تعیین‌کننده‌ سطح رشد و توسعه اقتصادی کشورها است. سرمایه‌گذاری در دانش و سرمایه انسانی و به تبع آن، افزایش قابلیت‌های کنشگران اقتصادی لازمه‌ گذار به یک اقتصاد پیچیده، شناخته می‌شود. پژوهش حاضر، به بررسی رابطه سرمایه انسانی و پیچیدگی اقتصاد در ایران طی دوره 1396-1350 پرداخته است. در پردازش داده‌ها مشخص شد که نرخ ثبت نام ابتدایی، فاقد همبستگی معنادار با شاخص پیچیدگی اقتصادی بوده، همچنین سهم مخارج تحقیق و توسعه از تولید ناخالص داخلی، رابطه‌ معناداری با شاخص پیچیدگی اقتصادی نداشته، و  امکان وجود رابطه‌ هم‌انباشتگی بین این دو متغیر در آزمون جوهانسن، رد شده،  اما مخارج دولت در آموزش عالی به عنوان یک متغیر مؤثر بر پیچیدگی اقتصادی قابل شناسایی بوده و نسبت مخارج دولت در آموزش عالی به تولید ناخالص داخلی، دارای رابطه هم‌انباشتگی با پیچیدگی اقتصادی است. بین این دو متغیر، رابطه‌ علیت یک‌سویه از مخارج انجام شده در آموزش عالی به پیچیدگی اقتصادی، تأیید و در تحلیل واکنش آنی، مشخص شده که واکنش عمده‌ پیچیدگی اقتصادی، پس از 3 سال محقق می‌شود. همچنین با رشد 10 درصدی مخارج انجام شده در آموزش عالی، شاخص پیچیدگی اقتصادی 11 درصد رشد خواهد نمود.
متن کامل [PDF 860 kb]   (1093 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: اقتصاد و اقتصاددانان
دریافت: 1398/3/8 | پذیرش: 1398/7/17 | انتشار: 1399/6/29

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.